این خرپای فضایی خوش فرم از اتصال دو مدول پایه ساخته شده. دو مدول تراش خوردهی چوبی که با اتصالات فلزی به هم متصل شدند.
- ۱ نظر
- ۲۸ دی ۹۰ ، ۱۰:۳۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
این خرپای فضایی خوش فرم از اتصال دو مدول پایه ساخته شده. دو مدول تراش خوردهی چوبی که با اتصالات فلزی به هم متصل شدند.
چقدر خوب و ظریف و هوشمندانه ساخته شده این ماکت کاغذی.
به تنهایی یک کارتونه این کار.
تا قبل از دیدن این مجموعه عکاسی شده، خیال می کردم که نقاشی مینیاتور چینی -که به حق سحرآمیز و خلسه برنده ست- محصول تخیل و ذوق شاعرانه هنرمندان شاعر مسلک چین باستانه، اما با دیدن این عکس های طبیعی از اقلیم چینی که به انتخاب هوشمندانه عکاس خلق شدند، فهمیدم این سحر در این اقلیم قرار داره و هنرمندان اون جا تنها کاری که کردند اینه که مثل هنرمندان رئالیست غربی در مقابل طبیعت نشستند و مشق بازنمایی کردند انگار!
واقعا باور می کنین این ها عکس هایی واقعی هستند!!!؟
تبلیغات مربوط به یک دورهی آموزش تفکر خلاقه! خب نگاه خیلی خوب و جالبی داشته به کاربردهای متفاوت این جورچیزهای به ظاهر مهم! :)
اما غیر از پیام طنز مورد نظر در این تبلیغات، به واقع هم این جور جایزهها و خرس و شیرهای طلایی موهوماتی بیش نیست که به ضرب و زور رسانه و لابیهای ثروت و قدرت عموما یهودی اعتبار و اعتنا پیدا کردند.
هرچند موفقیت در یکی از این جشنواره ها نشوندهندهی نکات مثبت تکنیکی در خیلی کارهاست اما در واقع چیزی که منجربه برنده شدن در این طور جشنوارهها می شه نه استحقاق که خوشرقصیه غالبا.
خیلی دل خوش نکنین به این که یکی از ایران یکی از این جوایز منحوس رو برده باشه. تنها به عدالت ش شک کنین. همین :)
یکی دیگه از معیارها و راهبردهای مطرح در معماری و طراحی سبز توجه به پوشش سایت معماریه، به طوری که بیشترین استفاده از منایع خداداد تجدیدپذیر داشته باشه و کمترین بار مصرف انرژی رو تحمیل کنه. این دو مهم با پوشش گیاهی به اندازه و حسابشده رخ می ده، به طوری که گیاهان با مصرف آب کم و مقاوم با تنوعی فصلی و با نظر به کاربری های متفاوت دیگر کاشته می شن.
این راهبرد مهم به خوبی در معماری مسکونی سنتی خود ما هم وجود داشته و باغچههای خانههای ایرانی، باغهایی حسابشده و با کاربریهای متعدد و ارزشمند بودند.
مشکل طول مهتابی و این که خب باید پایه های متفاوت با طولهای متفاوت برای مهتابیهای متفاوت با وات های متفاوت داشت و این طور مسائل حل نخواهد شد الا این که مثلا مهتابی هایی با الگوهای متغیر و جمع شو بازشو در اختیار داشته باشیم! چیزی شبیه این اتود!
به یاد خاطراتی که با هم بودند و روزهایی که با هم سپری کردند!
زیورآلاتی که داستان در سینه دارند.
گاهی که دوست دارین با خانواده به بیرون برین و در دل چمنزار نهارتون رو صرف کنین، بعد از پنجره های کوچیک مسکونی های چند طبقهی تاریک و بی روح تون به خیابونهای چرک تهران بزرگ نگاه می ندازین و آه حسرت و داغ صحرا سرمیکشین، این جور گاه ها، شاید بدتون نیاد میز نهارخوری خونه هاتون چنین چیزی باشه لاجرم.
الگوی جدارههای مجوف آجری ش چقدر برای ما آشناست. چرا این طور مجوفها و نمونه های چوبی شون یعنی مشربیهها، امروزه تا حد زیادی از معماری خانه های ما حذف شدن!؟ در حالی که ما در ساختمانهای چند طبقهمون موضوع اشراف رو هم به عنوان یک معضل جدی داریم؟