دانایی
دوشنبه, ۱۵ دی ۱۳۹۳، ۱۰:۴۶ ب.ظ
چرا میمونﻫﺎی آسیایی زمان ما از میمونﻫﺎی آفریقایی سهﻫﺰار سال پیش چیزی ﻧﻤﻰدانند؟
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
چرا میمونﻫﺎی آسیایی زمان ما از میمونﻫﺎی آفریقایی سهﻫﺰار سال پیش چیزی ﻧﻤﻰدانند؟
برخی کارهای روزمره مثل آش‌پزی، گاها با دشواری‌هایی هم‌راه می‌شود که پاسخ دادن به آنها یکی از جذاب‌ترین و البته از درآمدزاترین عرصه‌های طراحی به حساب می‌آید. یکی از همین موارد ظرفی است که بُسون کنگ طراحی کرده است. این ظرف کمک می‌کند که هنگام طبخ غذا با آب یا روغن، به راحتی مایعات را از غذا جدا و آنها را از ظرف خارج کرد. قابلمه‌ی قیفی نامی است که بر این طرح نهاد شده است. البته این ظرف کارکدهای متنوعی خواهد داشت، مثلا حتی می‌توان با آن چای دم کرد و نوشید!
محفظه‌های حمل بار که معمولا آنها را به منظور انتقال اجناس بین کشورها بر روی کشتی سوار می‌کنند، به خاطر کارکرد صنعتی و به دور از فضای زنده‌گی‌شان، دارای ساخت و طراحی حداقلی هستند. بنابراین آنها را ارزان، سبک، در ابعادی قابل حمل و مقاوم در برابر نیروهای ثقلی می‌سازند. در سال‌های اخیر پروژه‌های معماری زیادی را دیده‌ایم که از این اتاقک‌های مدولار در طراحی بهره جسته‌اند. ساخت سریع و ارزان و ابعاد انسان‌وار این کانتینرها آنها را برای معماران جذاب‌تر کرده است. اما مسلما چنین محصولاتی دارای ایراداتی مهم هستند چرا که برای زنده‌گی کردن طراحی نشده‌اند. در ده پروژه‌ی برتر سال ۲۰۱۴ از نگاه دیزاین بوم، ایده‌هایی را خواهید دید که به بعضی از این ایرادها پاسخ گفته‌اند.
گروه طراحی دالیان واندا، با بهره‌گیری از عناصر سنتی چینی، سالن تئاتری را در شهر ووهان طراحی کرده اند. سالن تئاتر هان‌شو که بخشی از یک پروژه‌ی بزرگ شهری است، مرکزیت فرهنگی هنری پروژه را عهده دار است و به همین دلیل نمود خارجی آن در این محدوده اهمیت خاصی داشته است. ساختار کلی بنا شبیه به فانوس‌های قرمز و تاریخی چین است که اسکلت آن با ساختاری انعطاف‌پذیر قابلیت باز و بسته شدن داشته است. نمای ساخت‌مان نیز پوشیده شده از دیسک‌هایی فلزی است که مانند پیکسل‌های یک صفحه نمایش می‌توانند تصاویر گوناگونی را با نورپردازی در نمای ساخت‌مان ایجاد کنند. این دیسک‌ها نیز به گفته‌ی طراحان برگرفته از صفحاتی نام «بی» در تاریخ چین است که نماد حرکت به سوی آسمان بوده‌اند.
یک کار آموزشی و پژوهشی برای دانش‌جویان AA لندن. شرکت‌کننده‌گان این کارگاه، در جنگلی پوشیده از درخت پاویونی را ساختند که علاوه بر ایجاد فرمی برگرفته از طبیعت، تلفیق تکنولوژی و ساخت را هم در دوره‌ی دانش‌گاه‌شان تجربه کنند. ایده‌ی آنها برگرفته از ریشه‌های درهم تنیده‌ی درختان است. ریشه‌هایی که در این طرح، در نقطه‌ای حاص بالا آمده‌اند و در ظاهر گنبدی طبیعی را شکل داده‌اند. آنها به کمک الگوریتم‌های کامپیوتری و نرم‌افزارهای سه‌بعدی، فرم و سازه‌ی این پاویون را مدل کردند و پس از ساخت نمونه‌های اولیه، ساخت آن را در مقیاس واقعی نیز تجربه کرده‌اند.
ارتباط با گیاهان و رسیده‌گی به آنها شاید از نیازهای یک انسان باشد که در عصر حاضر مغفول مانده است. تفاوت است میان پروش دادن یک گیاه با زمانی که افراد تنها مصرف کننده‌‌ی آن هستند. آنتونیو اسکارپونی برای یادآوری دوباره‌ی این موضوع به شهرنشینان گل‌خانه‌ای را طراحی کرده، که در ایست‌گاه‌های شهری برای دقایقی مردم را با گیاهان سرگرم می‌کند. در مکان‌هایی مثل ایست‌گاه اتوبوس، فضای بازی کودکان و حتی مدارس، این اتاقک‌ها با حفظ گیاهان در مقابل گازهای سمی هوا و حیوانات، زمینه‌ای را برای ارتباط بیشتر مردم با گیاهان فراهم می‌کنند. برای آب‌رسانی طبیعی به گیاهان، طراحان محفظه‌ای ۵۰۰ لیتری را بر بام این اتاقک قرار داده‌اند که به شیوه‌ی قطره‌ای آب را به آنها می‌رساند و با پر شدن محفظه، پرچمی قرمز رنگ بر بالای نمایان می‌شود. طرح اسکارپونی از لحاظ ایده‌هایی که به خودگردان بودن این گل‌خانه منجر می‌شود حائز اهمیت است، اما بعید نیست که چنین کاربری‌های کوچکی در ارتباط با فضای نامتجانس پیرامون‌شان متروکه رها شوند.
حالا که بحران آب هر روز بیشتر از قبل خودنمایی می‌کند، بار مسئولیت طراحان نیز در قبال این موضوع سنگین‌تر خواهد شد. طراحان چینی گل‌دانی دو جداره طراحی کرده اند که پس از آب‌یاری گیاه، دیگر آب آن از دست نخواهد رفت. جایی که قوانین فیزیک به کمک طراحی می‌آید. در این گل‌دان آب وارد شده پس از گذشتن از قشر خاک و استفاده‌ی گیاه از آن، به جایِ ماندن در خاک و تبخیر شدن، در جداره‌ای قرار می‌گیرد که مانع از خروج آن می‌شود. آب در این محفظه تبخیر می‌شود و پس از برخورد با لبه‌ی حساب‌شده‌ی گل‌دان دوباره به حالت مایع درمی‌آید و به خاک بازمی‌گردد. بدین شکل از همان آب چندین بار استفاده می‌شود و از آن مهم‌تر کاهش دفعات آب‌یاری گیاهان است که در مواقع دور بودن از گیاه نیز می‌توان از رسیدن آب به آن مطمئن شد.
