ما مهد خاک و آب و آتش، مهد معماری فخیم آجری، موطن رفیع‌ترین بناهای آجری دنیا هستیم! با این وضعیت آیا درست است که چنین توسعه‌ی شکوه‌مندی بر آجرچینی و ساخت‌مایه‌های آجری در جایی به غیر از ایران و به دست هنرمندان و متخصصانی جز ایرانی‌ها رخ بدهد!؟ بله. طبعا هم همین است. مادامی که کناری نشسته‌ایم و تنها بلدیم از شکوه گذشته با افتخار یاد کنیم حرکت خاصی رخ نمی‌دهد.... کاش روزی لازم نبود برای جام‌جم تمنا از بی‌گانه می‌کردیم.

در حاشیه‌ی فستیوال معماری در بارسلونا، تیمی دانش‌جویی با عنوان الگوی ۱۳، ابتدا با استفاده از پلاگین ساده و معروف نرم‌افزار راینو یعنی rhinovault و سپس با به‌کارگیری روش سنتی آجرچینی اما این‌بار برای شکل دادن پوسته‌ای نامتقارن و متفاوت اقدام به این آجرچینی متهورانه با عنوان آرمان‌‌شهر آجری کرده‌اند. طراحی و اجرا عالی‌ست و افق‌های روشنی را از به‌کارگیری مصالح بومی در اقلیم‌های خاکی با خود به ارمغان دارد. به کارگیری مصالح بومی و سنتی برای طراحی‌هایی کمی تا قسمتی سنتی !

این رستوران در قلب یکی از پارک‌های فرهنگی شهر چنگ‌جو در چین به ادعای طراحان بیانی برگرفته از ادبیات ساخت معماری دیجیتال اما برآمده از معماری سنتی چینه. نکته‌ای درست در این ادعا هست -بدون ارزش‌گذاری درستی یا نادرستی خود ادعا- و اون این‌که اگر الگوهای سنتی بخوان در معماری امروز متجلی بشن یقینا با زبان‌ حاکم بر ساخت دنیای امروز محصول نباید چیزی عینا یا حتی مشابه به بناهای سنتی باشه. یعنی زبان عاملی که بر ساخت حاکمه در این میان کم‌تاثیر نیست.

در این کار خاص به طور ویژه الگوی آجرچینی نماهای این رستوران به واسطه‌ی برخورداری از الگوهای پارامتریک  شاخص‌تر از بقیه بنا شده در حالی که نزدیکی حال و هوای کل اثر به الگوهای سنتی چینی تا حدودی می‌تونه ادعای طراحان اثر رو اثبات کنه