به گونهای نقاشی که در قرن معاصر باب شد، زادهی اعتراضات اقشار محروم جوامع غربی بود و به صورت نقاشی با اسپری یا رنگ با فرمهای هیجانی و ناآرام بر در ودیوار شهرهای بزرگ و عموما در زمانی اندک ترسیم می شدن و می شن، نقاشی گرافیتی می گن.
در گرافیتی از اون جا که نقاش داره اعتراضی می کنه که یقینا به مذاق برخی خوش نمیاد! همیشه ترسی پنهانی هست و خیلی از گرافیتی های اصیل در خفا و توسط باند یا فردی که مردم اون ها رو خلاف کار یا ناهنجار می دونن در زمان اندک کشیده شدن.
به همین قاعده هم هست که بیشتر گرافیتی های اصیل غربی در نواحی دوان تاون (downtown) شهرها و محلههای فقیرنشین کشیده می شن. گرافیتی صورت نقاشی موسیقی اعتراضی نظیر راکه که در داخل ایران، این روزها دیگه داره دست خوش هر بازی بچه گانهای می شه! :)
خب ! حالا "ترسی" که براتون در مورد گرافیتی گفتم سبب شکل گیری یک ایده و به تبع اون طراحی یک اپلیکیشن برای گوشی های موبایل شده که به واسطه ی اون شما می تونین مقابل دیوار مورد نظرتون وایسین و ازش تصویری بگیرین و بعد با ترسیم گرافیتی تون به صورت مجازی اون رو با سایر کاربرها share کنین. به این ترتیب دستگاه با اضافه کردن موقعیت شما به تصویرتون، شهری جدید می سازه با دیوارهایی که تنها از پس دیدن با دوربین موبایل ، منقوش به آثار متعدد گرافیتی اند!
---------
راستی براتون سوال نشده که چرا تو ایران، و مثلا تهران، همون اندک گرافیتی هم که روی در و دیوار شهره، بیشتر و غالبا در محلههای بالاشهر و گرون شهره!؟ چرا محرومین ایرانی کمتر از شکمسیرها اعتراض دارند!؟