قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
علی حاجی‌اکبری : از جذابیت‌های این داستان به ویژه برای نقاشان و هنرمندان تجسمی، اشاره‌هایی است به روش‌ها، تکنیک‌ها، ابزار و وسایل، و باریک‌بینی‌های نقاشانه‌ی ورمیر. در ضمن، تصویری هم از هلند اواسط قرن هفدهم ترسیم می‌شود که جذابیت خود را دارد.
«کومبا میلا» یک زیارت دسته‌جمعی هندو و یکی از بزرگ‌ترین گردهمایی‌های مذهبی بشر در جهان است. هر دوازده سال یک بار زایران هندو در کرانه‌ی رود مقدسی در هندوستان جمع می‌شوند؛ و خود را در آب آن غسل می‌دهند؛ عملی که به باور آن‌ها گناهان‌شان را شست‌وشو می‌دهد. چیزی بدیل حج ابراهیمی ما مسلمانان برای هندوها...
لکشمی کائول، عکاس هندی، گوشه‌هایی از یکی از مراسم کومبا میلا را با دوربین‌ش ثبت کرده است. روحانیون هندوی شائیویت که خدای هندو، شیوا را پرستش می‌کنند، در این مراسم نقش و جای‌گاه ویژه‌ای دارند. در نگاه کائول به کومبا میلا نیز آنان در مرکز توجه قرار گرفته‌اند.
آقای دانشمند مشهور،
سلام.
اخیرا خبرهایی به گوشم رسیده، که آزردهﺍم کرده. شنیدهﺍم به گونهﺍی ماجرای افتادنم را از درخت تصویر کردهﺍید، که مردم به چشم موجودی بدون درک و فهم و احساس به من نگاه کنند. چرا این واقعهﻯ باشکوه را آن گونه توصیف کردید؟! چرا دوستی و محبت را از گزارش خود حذف کردید؟! از شما خواهش ﻣﻰکنم توضیح دهید.
با سپاس
آقای سیب
آدمی موجود بسیار عجیبی‌ست. موجودی پیچیده که لایه‌های متفاوت اندیشه و احساس حجابی در راه شناخت دقیق اوست.
آلدو تولینو، هنرمند اتریشی با تلفیق ورقه‌های تاشده هندسی و پرتره‌هایی انسانی، به الگوهایی بدیع دست یافته است که ضمن تبدیل کاغذهای تاشده ساده به آثار هنری پیچیده، اشاره‌ای به تودرتو بودن و ناشناخته بودن شخصیت آدمی دارد. هر کدام از کارهای تولینو القای یک حس انسانی را برعهده دارند که این مهم از پس تاشدگی‌های متنوع و متفاوت با روحیات مختلف در ترکیب با پرتره‌های متوع انسانی به خصوص با محوریت چشم انسان به عنوان یکی از تاثیرگذارترین اندام چهره انسان در القای احساسات، به دست آمده است.
پرتره به بازنمود چهره یک جان‌دار می‌گن. برای همین در ابتدا اگر صحبت از پرتره یک گل بکنیم ممکنه کمی عجیب به نظر بیاد. پرتره‌ها معمولا حاوی پیام احساس و عاطفه و اندیشه شخص صاحب چهره هستند.
آیا تاکاشی تومو اوکا در مجموعه پرتره‌هایی که از گل‌ها به تصویر آورده تونسته از اون ها شخصیت‌هایی با عاطفه و احساس بسازه؟ آیا این گل‌ها تونستن در پس هنر هنرمندی مراحل نباتی رو طی کنند و به عالم حیوانی نزدیک بشن؟ قضاوت موفقیت یا عدم موفقیت اوکا با شما. می تونین کارهای بیشتری از اون رو این‌جا ببینین.
دست‌ها یکی از بهترین دریچه‌های بیان مفاهیم هستند. حتی در فرهنگ‌ها و زبان‌های گوناگون هم به این مساله می‌رسیم. می گیم فلانی دست روی دست گذاشت. می گیم دست‌درازی. می‌گیم دست از پا درازتر .... خلاصه دست‌ها گاهی به مراتب از زبان‌ها گویا‌ترند... چهار هنرمند اسپانیایی با تعریف پروژه‌ی دست‌ها اقدام به ساخت مجسمه‌هایی واقع‌گرا از فیگورها‌ی متنوع دست و نصب اون در جای جای شهر و در ترکیب‌های گوناگون با زمینه کردند. به این ترتیب گوشه‌هایی مفهومی از مفاهیمی شاعرانه تا مفاهیمی تکان‌دهنده در سطح شهر ایجاد شده....
با دیدن این کار یاد اثر ارزش‌مندی از دوستان خودم در حاشیه‌ی هیئت هنر و حماسه دانشگاه هنر افتادم که در اون‌جا هم با بیان دست‌های واقع‌گرا سعی در انتقال مفهومی درس آموز از تاریخ و روضه‌ای از روضه‌های حضرت حسین (ع) بود. امید که بتونم اون اثر رو هم این‌جا به نمایش بگذارم.
