نمونه‌کارهای زیادی را با لوله‌های مقوایی دیده‌ایم، اما به نظر می‌رسد که راه برای استفاده‌های متنوع از آن هم‌چنان باز است. طراحان YOD برای بوفه‌ی یک رستوران بدنه‌ای را از لوله‌های مقوایی ساخته‌اند. آن‌ها با الهام از جنگل بامبو و نفوذ نور از میان شاخه‌های بامبو، چند لایه لوله را به روی هم قرار داده و کوتاه و بلند کرده‌اند، با قرار دادن لامپ‌های ال‌ای‌دی درون لوله‌ها نیز قصد تداعی تابیدن نور را داشته‌اند. 

اگرچه برش‌ متنوع مقواها و سایه روشنی که با تابش نور از دورن‌شان ایجاد شده به آن‌ها جذابیت بخشیده‌، اما این بدنه‌ی مقوایی و بی‌نظم در کنار سایر عناصر معمولی این فضا، تافته‌ای جدابافته به نظر می‌رسد.

گاهی قابلیت‌های شگفت‌انگیزی را از بامبوها می‌بینیم. به خصوص زمانی که معماری مانند این طراحان ویتنامی انواع استفاده از بامبو را در یک بنا نشان دهد. طراحان وترونگ نیا با استفاده از دو نوع بامبوی متفاوت، آن‌ها را به عنوان عناصر گوناگون سازه‌ای و در فرم‌های متفاوت به کار برده‌اند تا نشان دهند این مصالح ارزان می‌تواند به تنهایی یک سالن کنفرانس به این ابعاد را بسازد. نکته‌ی جالب و خاص این بنا داشتن طاق و قوس‌هایی است که با انعطاف زیادِ این عناصر خطی ایجاد شده‌اند. قوس‌هایی که این بار در فضای بالای خود هم امتداد می‌یابند و به دلیل پر نبودن سازه از مصالح، دیده شده و اهمیت فرمی می‌یابند. اگرچه نورپردازی شبانه‌ی این سالن جلوه‌ی زیبایی به همه‌ی اجزای‌ش می‌دهد، اما این شلوغی و خطوط زیادش در خاموشی روز، با ایجاد سایه و تاریکی کمی آن را مخوف می‌کند.

فضاهای کوچک زنده‌گی ما را به تجهیزات چند عمل‌کردی متمایل می‌کند. اما طراحی این وسایل به نحوی که پاسخ‌گوی همه‌ی عمل کردها باشد و کار با یکی، عمل‌کرد دیگری را تخریب نکند کار دشواری است. پینگ پنگ نام محصولی است که میز است، اما میز مطالعه و یادداشت نویسی و پینگ‌پنگ است! این میز کوچک می‌تواند محل یادداشت برداری و یادداشت گذاری باشد، یا با سِت پینگ پنگی که برای‌ش طراحی شده یک سرگرمی برای بچه‌ها شود. حتی با طرح‌های این‌چنینی می‌توان به بسیاری خواسته‌های کودکان پاسخ گفت و به جای خرید تجهیزات گران قیمت، آن‌ها را با وسایل ساده‌تری سرگرم کرد. شاید اگر طراحی سبک‌تری برای این میز انجام می‌شد و فابلیت تغییر حالت داشت، تخته سیاه آن هم در حالت‌هایی متنوع قابل استفاده بود.

شاید بتوان نام این محصول گوگل را شهر فرنگ مدرن گذاشت! شبیه به شهر فرنگ‌های قدیم که دست‌گاهی ثابت بودند و برای دیدن تصاویری خاص در درون دست‌گاه باید از لوله‌های تعبیه شده به درون آن نگاه می‌کردیم، ام‌روز نیز با کمک یک موبایل و یک عینک دست‌ساز می‌توان دست‌گاهی ساخت که این بار قابلیت تحرک دارد و از تکنولوژی‌ای به نام واقعیت افزوده نیز بهره می‌برد. شرکت گوگل با ارائه دادن نقشه‌ی گسترده‌ی عینک مقوایی خود، به کاربر این امکان را داده است که با دست‌گاه‌های برش قطعات مورد نیاز را ایجاد و طبق نقشه سر هم کند. سپس به کمک نرم افزارهای موبایلی، بتوان در فضایی مجازی قدم زد یا داخل یک بنای مدل شده در نرم افزارهای سه بعدی راه رفت و فضا را پیش از ساخت تجربه کرد. وسیله‌ای مناسب برای کاربردهای تجاری و به ویژه مناسب معماران.

محفظه‌های حمل بار که معمولا آن‌ها را به‌ منظور انتقال اجناس بین کشورها بر روی کشتی سوار می‌کنند، به خاطر کارکرد صنعتی و به دور از فضای زنده‌گی‌شان، دارای ساخت و طراحی حداقلی هستند. بنابراین آن‌ها را ارزان، سبک، در ابعادی قابل حمل و مقاوم در برابر نیروهای ثقلی می‌سازند. در سال‌های اخیر پروژه‌های معماری زیادی را دیده‌ایم که از این اتاقک‌های مدولار در طراحی بهره جسته‌اند. ساخت سریع و ارزان و ابعاد انسان‌وار این کانتینرها آن‌ها را برای معماران جذاب‌تر کرده است. اما مسلما چنین محصولاتی دارای ایراداتی مهم هستند چرا که برای زنده‌گی کردن طراحی نشده‌اند. در ده پروژه‌ی برتر سال ۲۰۱۴ از نگاه دیزاین بوم، ایده‌هایی را خواهید دید که به بعضی از این ایرادها پاسخ گفته‌اند.

شاید مهم‌ترین عرصه‌ی طراحی خصوصا طراحی معماری، نیازهای اصلی و روزمره‌ی زنده‌گی باشد، نیازهایی که گاهی برآورده نشدن‌شان تاثیر زیادی در کیفیت زنده‌گی خواهد گذاشت. در این میان روستاییان و کسانی که دست‌رسی کم‌تری به علم روز و تحصیلات آکادمیک دارند، بیش‌ترین نیاز را به دانش‌آموخته‌گان شهرنشین خواهند داشت. مثلا در این روستا در ویتنام، زمین‌هایی مخصوص کشاورزی در کنار دریا واقع شده و وزش بادهای شدید هر بار کشاورزان را بامشکلات متعددی رو به رو می‌کند. گروه طراح می‌آیند با مواد بازیافتی هم‌چون بطری‌های پلاستیکی و استفاده از نی‌های بامبو به عنوان اسکلت و سازه، بنایی را درمیان این زمین‌های کشاورزی درست می‌کنند که با فرمی شبیه قایق‌های بادبانی ماهی‌گیران محلی، با بادبانی که به جای دریافت باد در مقابل آن ایستاده‌گی می‌کند، از این مشکل می‌کاهند. البته قرار گرفتن بامبوها در جهت افقی و جای دادن پایه‌ستون‌های بتنی در عمق زمین هم به کمک این بادبان می‌آیند. پوشش شفاف دیواره‌ها نیز باعث می‌شود که شب‌ها با روشن کردن چراغ درون بنا، محیط اطراف هم روشن شود و خود بنا نیز زیباتر به نظر برسد. خانه‌ای که حالا هم محلی است برای استراحت کارگران، هم جایی برای پرورش بذر در زمان‌های مختلف و هم مناسب برای حضور دانش‌آموزان و لمس به‌تر کار کشاورزان.

اگر مانند من از بچگی خانه‌سازی‌های مختلف را تجربه کرده‌باشید و اگر هر روزتان با ساخت خانه‌ای که حداقل خود و برادر خواهرتان در آن جا می شدند، شب شده باشد، لاجرم از دیدن این پست و ابتکار برایان لیلی لذت فراوان خواهید برد. برایان با طراحی  و ساخت کیتی آموزشی با هزینه پایین و مصالح ساده، خانه‌سازی کودکانه را به یک بازی هدف‌مند آموزشی بدل کرده است. ساختنی‌ها نام بسته‌ی ابداعی برایان است که در آن قطعات بلوک مقوایی و عناصر باربر سقفی مقوایی خاصی تعبیه شده است. کودکان با سرهم‌کردن مقواها و ساخت بلوک‌های اولیه به مانند یک معمار سنتی آجر روی آجر می‌گذارند و خانه های خودشان را می‌سازند. یعد هم با نقاشی و برچسب و ... خانه‌های‌شان را رنگ و کاغذ دیواری می‌کنند. همه چیز با مصالح ارزانی مانند کارتن مقوایی و به ساده‌ترین نحو دیده شده است. سادگی عنصری که کارآمدترین عنصر در طراحی اسباب‌سازی‌های این چنین است.

ایده‌های ساده و ارزان و اجرایی و در دسترس که در عین سادگی دوست‌داشتنی و کارا هستند.... به این طور ایده ها این روزها نیاز‌مندیم. مثلا دیوار سبزی که با حداقل امکانات ساخت‌ش ممکن باشه و اتفاقا از برخی از اتودهای گران قیمت و فنی دیوارهای سبز هم دوست‌داشتنی تر باشه؛ نظیر این کار