- ۰ نظر
- ۰۴ بهمن ۹۴ ، ۱۹:۱۹
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
کنارههای ساحلی اغلب مقصد گردشگریند و ساخت و ساز در آنها اهمیت بالایی دارد. عدم نظارت و طراحی صحیح این نیاز کالبدی، منجر به پدید آمدن مفاهیمی مثل ساحل اختصاصی شده و یا شاهد سازههایی حسابنشده و موقت در نزدیکی ساحل خواهیم بود. تصمیمی که کارفرمای چینی برای مرکز فرهنگی-تفریحی خود در کنارهی اقیانوس گرفته، در مقایسه با نکات بالا جالب به نظر میرسد. این ساختمان دو طبقه که کتابخانه و سالن مدیتیشن از قسمتهای اصلی آن هستند، با جهتگیری رو به دریا علاوه بر حفظ جنبهی توریستی و چشمانداز زیبای آب، کاربری فرهنگی و مفیدی هم به آن اضافه کرده است. جدارهی شفاف و یکپارچهی نمای اصلی، نقش نورگیر اصلی کتابخانه و منظرهگاه این مجموعه را بر عهده دارد. علاوه بر این، سایر جدارهها دارای نورگیرهای خاص و متنوعی هستند که ظاهرا طراحیشان از چالشهای اصلی معماران بوده است. نورگیری و تهویهی این بنا به وسیلهی این گشودهگیهای کوچک و باریک انجام میگیرد.
گرمای جهانی، آلودهگی آبها و صید بیرویهی ماهیها از جمله عواملی هستند که اقیانوسها و سایر منابع آبی را با خطرات جدی رو به رو میکنند. باهاما از کشورهایی است که دارای خط ساحلی است و این معضلات را شاید راحتتر درک کنند و زورتر به فکر چارهجویی برای آن بیافتند. از همین رو مسئولین این منطقه سفارشی به یک مجسمهساز دادند تا با زبان تاثیرگذار هنر اثری برای این موضوع خلق کند و در همان ناحیه به نمایش درآید. جکسون تیلور که در ساختن مجسمههای زیر آب تبحر دارد دست به ساخت مجسمهای عظیمالجثه زد که پس از تبدیل شدن به قطعات کوچکتر مجددا در زیر آب روی هم نصب میشدند. تیلور با اقتباس از مجسمهی باستانی یونانی که آسمان را بر دوش خود گرفته و بدنش اندکی خم شده است، دست به ساخت مجسمهی کودکی باهامایی زد که بر کف دریا نشسته است و گویی مراقبت و صیانت از این آبها را بر عهده دارد. اندک چرخش سر این کودک باعث شباهت فرمی این مجسمه به مجسمهی مرد یونانی نیز شده است. ارتفاع این مجسمه به نحوی طراحی شده که تقریبا مساوی با ارتفاع آب است و با نصب پرچمی بر روی آن از دور قابل تشخیص خواهد بود.
بعضیها دوست دارند هنگام برخاستن از خواب به جای اینکه چشمانشان را روی دیوارهای اتاق باز کنند، چشماندازی آبی و بیکران پیش رویشان باشد،به گونهای که به هر طرف نگاه کردند تنها آب ببیند و ابرهای آسمان. درست مثل این خانه. خانهی صخرهای.
خانه دارای پنج طبقه که بدنهی آن از قطعات مدولار ساخته شده است. به عکس حانههای معمول، بالاترین تراز برای پارک اتوموبیل در نظر گرفته شده و چهار تراز پایینی فضاهای زندهگی برای یک زوج جوان است . اگرچه چنین رویکردی در طراحی خانهی مسکونی جالب و هیجانانگیز به نظر میرسد، اما برآورد کیفیت زندهگی در چنین فضایی نیازمند تجربه زندهگی و گذر زمان است. حتی معلوم نیست آن حس امنیتی که مفهوم مسکن را شکل میدهد در چنین خانهی به ظاهر معلقی تجربه شود!
نقاشیهای انتزاعی در عصر اخیر با رشد چشمگیر و خارج از تصور امکانات بصری و توسعهی دوربینها و تجهیزات ثبت واقعیت عینی، تغییرات و ابداعات جالبی را به خود میبیند. سامانتا کیلی اسمیت، نقاش نیویورکی با الگوگیری از حرکت امواج اقیانوس و تلاطم آب دست به نقاشی هایی انتزاعی زده است که اگرچه حس و حال اقیانوس را دارند اما به واقع هیچ تصویر عینی را بازنمود نمیکنند. از ابداعات قابل توجه نقاش همنشینی بینظیر رنگهای گرم و سرد در تابلوهای این مجموعه است.
با استفاده از تشبیهی متناسب به یک جاندار بزرگ در طراحی یک محصول ساده و دم دستی اداری، فضای جدی میز کار اداری شما کمی لطیفتر میشود. طراح در طراحی این دستگاه منگنه کاغذی، با استفاده از فرم جالب یک نهنگ و ترکیببندی خوبی که میان اجزای دستگاه منگنه و عناصر بدن و چهرهی نهنگ برقرار کرده است، در کنار خلق یک کارکتر مستقل، موفق به طراحی وسیلهی دوستداشتنی شده است.
در طراحی ساختمان موزه تمدن مدیترانهای اروپایی (MuCEM)، تیم طراحان به سرپرستی رودی ریچیوتی سعی کردهاند از طریق جدارهسازیهایی که با ترکیب سایه روشن نور نمودار حرکت لغزان نور بر سطح لغزان اقیانوس را تداعی میکند و فضاهای بزرگ بدون ستون، کانسپت دریا را در کالبد موزه تحقق بدهند. به این ترتیب سازه بنا با طرههای بلند و بدون ستونهای میانی طراحی شده است و پوشش مجموعه نیز شبکهای نامنظم است که با تاثیر بر نورپردازی فضاهای داخلی بروز کانسپت مورد نظر را برعهده دارد.
به شخصه توجهم جلب رواقی شد که در پشت بام مجموعه به کمک طرههای بلندی که از نما به سمت داخل تعبیه شدند، طراحی شدهاست. طراح برای گمکردن طرهها و به منظور کمک به آنها ستونهایی بینهایت ظریف را نیز در جداره داخلی رواق تعبیه کرده است که در نگاه اول به شدت فریبدهنده است و گمان میکنید تمام این رواق سنگین تنها و تنها با همین چند ستون ظریف و رویایی برپاست!
لحظه وصل دوگانههایی در هستی هست که به واقع دیدنیه.
مثلا آنی که آتشفشان خروشان و سوزان با دریای مواج دیدار می کنه؛ لهیب آتش مذابی که با خروش موج اقیانوس برهم میخوره. هستی آیهآیه خواندنیه. آیاتی که برای تدبر و اندیشه ما، برای عبرت ما، عبور ما از ظاهر و رسیدن به معنای حقیقی که در پسشون دارند در جای جای هستی در کالبد ماده نازل شدند....
ورق بزنیم کتاب خدا رو؛ هستی رو...
با خلاصه کردن بدنه یک فولکس واگن بیتل، ماشینی مناسب دریانوردی و حرکت در کف اقیانوس ساخته :)