«اسیر راحت» نام مینیاتور واقع‌گرایی‌ست که بنجامین نوردزمارک، برای نمایش‌گاه خلاقیت کپنهاگ ارائه داده است؛ جایی که قرار بود بر تاثیر فن‌آوری بر هنر و زندگی معاصر تمرکز شود. بنجامین در این اثر با استفاده از تکنیک پرینت سه‌بعدی تمام رنگی، و اسکن واقع‌گرای یک فیگور انسانی، نسل معاصری را به تجسم درآورده است که در قفس نگاه محدودش نسبت به جهان و شناخت ان گرفتار است. نسلی که اتفاقا در بی‌خیالی تمام با آسودگی خود را در قفس درک محدود اسیر کرده است و بر شاخه‌ای خشک بی‌پشت‌وانه‌ای ریشه‌دار در احساس بشری تکیه کرده است. درب قفس باز است اما سودای رهایی نیست....

اسیر راحت داستان معاصر بشر است؛ وقتی کم‌کم اداراکات چنان گرفتار می‌شوند که حتی چندی بعد دیگر قفس هم دیده نخواهد شد.

از سوی دیگر قالب اثر نیز در موضوع نمایش‌گاه انتخاب شده است. تاثیر فن‌آوری بر هنر یعنی تقابل آخرین تکنولوژی‌ها و کشف قالب‌های جدید هنری. روزی که اسکن‌ سه‌بعدی  و پرینت واقع‌گرا بتواند با خلق مینیاتورهای پراحساس، قالب هنری نوینی باشد. جالب است بدانید به تازگی این تکنولوژی جدید یعنی اسکن واقع‌گرای فیگور انسانی و پرینت تمام رنگی آن در ایران توسط تیمی جوان به صورت بومی پیاده‌سازی شده است و خدمات آن را نیز ارائه می‌دهد. به نظر هنرمندان می‌توانند از این فرصت برای کشف بیان‌های جدید در هنر استفاده کنند.

مرحله ایده‌پردازی یک پروژه سینمایی شاید خلاق‌ترین بخش فرایند تولید یک فیلم باشد و هر قدر به مرحله تولید نزدیک‌تر می‌شویم بعد فنی کار بیشتر خواهد شد. در مرحله بسط و گسترش ایده‌پردازی براساس سناریو‌ی نهایی شده معمولا سعی می‌شود حال و هوای فیلم، ظاهر و کلیت شخصیت‌ها، رنگ و لعاب و نورپردازی فیلم و حتی اتفاقاتی که در فیلم می‌افتد، همگی به صورت سندهای تصویری آماده شود. در برخی موارد این مرحله حتی تا یک سال هم به درازا خواهد کشید. برای خیلی از اعضای تیم تولید، این مرحله‌ی خاص، به مثابه نقشه‌های اجرایی یا همان فاز دوم معماری می‌ماند و هر چه دقیق‌تر اتفاق بیافتد مشکلات و چالش‌های زمان تولید کمتر می‌شود.

فیلم جنگ جهانی Z یکی دیگر از فیلم‌هایی‌ست که این روزها با موضوع زامبی‌ها ساخته می‌شود. ایده‌پردازان این فیلم دست به خلاقیتی زده‌اند تا شاید بتوانند این ایده مستعمل یعنی حضور زامبی‌ها را پیچیده‌تر از پیاده‌روی یک عده زامبی در خیابان‌ها نشان بدهند. زامبی‌هایی که به صورت توده‌ای رفتار می‌کنند. مثل دسته پرنده‌های در حال پرواز که گویی از یک عقل جمعی دستور می‌گیرند و همه اندام‌وار تابع آن هستند و در کل حرکتی سازمانی دارند. با این نوآوری در رفتار زامبی‌ها، رودخانه‌ای از زامبی‌ها به وجود آمده که شاید بتواند مخاطبین را بیش‌تر تحت تاثیر قرار بدهد. توده‌ای که فرار کردن از دست آن شاید غیرممکن باشد و این موضوع ظرفیت‌های جالبی برای داستان فیلم ایجاد می‌کند.

به غیر از مسائل تکنیکی، شاید بتوان در پس این فیلم‌ها نگاه انسان غربی به دنیا را فهم کرد. دنیایی بی‌صاحب و رها شده! دنیایی که انسان در آن، موجودی تنهامانده روی زمین و بلکه رهاشده در کل عالم است و لاجرم باید خودش مشکلات‌ش را حل کند و دستی هم از عالم بالا نیست تا یاری‌ش کند.

سلف پرتره عکسی است که انسان از خودش یا چیزی که نشان‌دهنده‌ی خودش باشد می‌گیرد و اطلاعات خاصی را از شخصیت عکاس و روان او در اختیار ما قرار می‌دهد. وقتی هنرمندی مجموعه‌ی عکاسی را به نام سلف‌ پرتره عرضه می‌کند شاید باید آن را سلف پرتره‌ی ملت یا تمدنی دید که آن عکاس نماینده آن است. سلف پرتره‌ای با یک دنیا داده ناگفتنی....

بن زانک عکاس جوان نیویورکی در جمله تصاویری که در قالب آلبوم سلف پرتره عرضه کرده است تصویر انسانی را به نمایش می‌گذارد که به نوعی گرفتار بی‌قدری، بی‌هویتی، ناپایداری، گیجی و پریشانی و .... است. او در اکثر موقعیت‌ها فاقد هویت فردی و چهره‌ی انسانی‌ست و در بستر محیط‌هایی به شدت ناامن به سر می‌برد. انسانی که بن زانک به تصویر کشیده است شاید نوع انسانی باشد که تمدن مغرب زمین در پس ادعای انسان‌مداری ساخته است. ... انسان معاصر