گاهی قابلیت‌های شگفت‌انگیزی را از بامبوها می‌بینیم. به خصوص زمانی که معماری مانند این طراحان ویتنامی انواع استفاده از بامبو را در یک بنا نشان دهد. طراحان وترونگ نیا با استفاده از دو نوع بامبوی متفاوت، آن‌ها را به عنوان عناصر گوناگون سازه‌ای و در فرم‌های متفاوت به کار برده‌اند تا نشان دهند این مصالح ارزان می‌تواند به تنهایی یک سالن کنفرانس به این ابعاد را بسازد. نکته‌ی جالب و خاص این بنا داشتن طاق و قوس‌هایی است که با انعطاف زیادِ این عناصر خطی ایجاد شده‌اند. قوس‌هایی که این بار در فضای بالای خود هم امتداد می‌یابند و به دلیل پر نبودن سازه از مصالح، دیده شده و اهمیت فرمی می‌یابند. اگرچه نورپردازی شبانه‌ی این سالن جلوه‌ی زیبایی به همه‌ی اجزای‌ش می‌دهد، اما این شلوغی و خطوط زیادش در خاموشی روز، با ایجاد سایه و تاریکی کمی آن را مخوف می‌کند.

معضل این سه‌راهی‌ها و چندراهی‌های معمولی رو تو ایام اخیر اون‌قدر حس کردم که تا این طرح ساده رو در وب دیدم تصمیم‌ گرفتم این‌جا بگذارمش. تو چند ماه اخیر چندین سه راهی خریدم اما همه‌شون به محض استفاده از یکی از پریزاشون یکی دیگه رو هم غیرقابل استفاده می‌کنه. اصلا انگار که هیچ اندیشه طراحانه ای پشت شون نیست. 

در عوض در این طرح ساده به جز هندسه متفاوت کار که موثره در استفاده بهینه، طراح با انتخاب متریالی انعطاف پذیر امکان بهترین نحوه قرارگیری و استفاده از سه راهی رو فراهم کرده

 اگر نظم مورد نظرمون در مورد چیزهای دم دستی و ساده به هم بریزه چه حسی پیدا می‌کنیم؟
جاکوب بردیش در کارهای شیشه ای جدید خودش سعی بر به تناقض کشوندن ذهن آدمی بوسیله ارائه جلوه متفاوتی از متریالی آشنا داره. شیشه سخت و شفاف و شکننده در نقشی نرم و منعطف و در کنار عناصری نامربوط .

چند نمونه از کارهاش رو ببینین.