قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
صورت مسائل همیشه‌گی و ساده‌ای که جواب‌هایی نوآورانه و البته ساده دارند. یخ‌دان‌های معمول را با فشاری ناگهانی و با شکستن یخ‌ها خالی می‌کنیم و کم‌تر هم انتخابی در خالی کردن یخ‌ها داریم. در طراحی متفاوتی برای یخ‌دان‌ها، طراحان با تغییر متریال یخ‌دان به سیلیکون منعطف و هندسه خاصی که به هر واحد یخ داده‌اند، امکان خالی‌کردن یخ‌ها را به طور انتخاب و بدون تنش خاصی فراهم کرده‌اند.
آیا در کودکی هیچ وقت چنین تخیلاتی داشته‌اید که مثلا یک روز خانه‌ای کوچک را از جیب‌تان درآورید و مثلا دکمه‌ای بزنید و خانه بزرگ بشود و .... چیزی شبیه تصویری که کارتون‌های تلویزیونی برای ما می‌سازند. اگر در کودکی هم چنین تصاویر نداشته باشید اما اهل گشت‌وگذار و مثلا کوه‌پیمایی نیمه‌حرفه‌ای باشید, وجود یک سرپناه هم‌راه سبک برای‌تان بسیار مفید خواهدبود. یک خانه جیبی!
مارتین آزوا با تغییر فرم ورقه‌ی انعطاف‌پذیری از پلی‌استر پوشش‌دار کیسه‌ای بزرگ ساخته است که با توجه به پوشش آن در مقابل اشعه آفتاب و باد و باران مقاومت دارد. به این ترتیب شما می‌توانید با درآوردن پناه‌گاه‌تان از جیب خود و باد کردن آن در مقابل یک شرایط جوی نه چندان مناسب دقایق قابل تحملی داشته باشید.
حتما تا به حال دیده‌اید مبل‌مانی شهری که برای کارکردی خاص در نظر گرفته شده، خودش مزاحمتی برای کارکردی دیگر در شهر است. مثلا نیم‌کت‌های ساده‌ای که امکان ترکیب‌شدن با یک‌دیگر را ندارند و همیشه در چینش‌های شهری فضاهای پرت و منفی بدی ایجاد می‌کنند.
آر وان، نام مستعار هنرمندی آفریقایی‌ست که آثار خود را معمولا در خیابان‌های شهر خلق می‌کند. او برای این موضوع فکری به سرش زده است. او مبل‌مانی تاشو را طراحی کرده که تنوعی در چینش و نحوه‌ی استفاده به کاربر می‌دهد و جابه‌جایی آن نیز به آسانی صورت می‌گیرد. استفاده از متریال طبیعی یعنی چوب -که یکی از اهداف اوست- به این نیمکت‌ها حس و حالی صمیمی بخشیده است. به تازه‌گی نیز در یانون‌دیزاین میزهای دافی لندن را با هم دیدیم که باعث چندکارکردی بودن آن و چینش‌های متعدد می‌شد. البته واقع‌نگر باشیم، قطعات زیاد و اتصالات متعددی که در این‌طور طرح‌ها وجود دارد آسیب‌پذیری آن‌ها را در فضاهای شهری دوچندان می‌کند.
صندلی‌های طراحی شده توسط آنی اویلین اگرچه محکم و استوار هستند اما به مخاطب حس ناامنی می‌دهند. به ترتیبی که کم‌تر می‌تواند به نشستن بر روی آن‌ها اعتماد کند. یک لحظه تصور کنید! به چه دلیل به اطراف خودمان اعتماد می‌کنیم؟ چرا آن‌قدر خیال‌مان راحت است که وقت نشستن بر روی یک صندلی و یا حتی قدمی از قدمی برداشتن گمان نمی‌بریم که نکند زیر پای‌مان خالی شود؟!
ما به قوانین فیزیک تکیه کرده‌ایم....
لی هونگ‌بو با ساخت مجسمه‌هایی از توده‌هایی متشکل از هزاران لایه کاغذ بر روی هم این روزها اکثر سایت‌های طراحی دنیا رو متوجه خودش کرده.
این مجسمه‌ها به علت قابلیت لغزیدن صفحات روی هم به مجسمه‌هایی انعطاف پذیر با قابلیت تغییر شکل‌های مهیج تبدیل شدند و از این منظر یک نوآوری جدی به حساب میان؛ اگرچه قبل از این ها هم حتی در اسباب بازی‌های کودکانه نظیر این رفتارها دیده می‌شد.
پیچیدگی کار هونگ‌بو در اینه که با وجود ساخت مجسمه‌هایی واقع‌گرا و فیگوراتیو (نه انتزاعی و هندسی) تونسته رابطه‌ی بین لایه‌های کاغذی رو به نحو حفظ کنه که کل توده پیوسته باشه. مشابه تزئینات آویزی کاغذی اما این بار با هزاران لایه کاغذ اون هم به اشکال پیچیده و غیرهندسی. و البته حتما کمک رایانه در خلق چنین احجامی غیرقابل اغماضه.
معضل این سه‌راهی‌ها و چندراهی‌های معمولی رو تو ایام اخیر اون‌قدر حس کردم که تا این طرح ساده رو در وب دیدم تصمیم گرفتم این‌جا بگذارمش. تو چند ماه اخیر چندین سه راهی خریدم اما همه‌شون به محض استفاده از یکی از پریزاشون یکی دیگه رو هم غیرقابل استفاده می‌کنه. اصلا انگار که هیچ اندیشه طراحانه ای پشت شون نیست.
در عوض در این طرح ساده به جز هندسه متفاوت کار که موثره در استفاده بهینه، طراح با انتخاب متریالی انعطاف پذیر امکان بهترین نحوه قرارگیری و استفاده از سه راهی رو فراهم کرده
