آیا در کودکی هیچ وقت چنین تخیلاتی داشته‌اید که مثلا یک روز خانه‌ای کوچک را از جیب‌تان درآورید و مثلا دکمه‌ای بزنید و خانه بزرگ بشود و .... چیزی شبیه تصویری که کارتون‌های تلویزیونی برای ما می‌سازند. اگر در کودکی هم چنین تصاویر نداشته باشید اما اهل گشت‌وگذار و مثلا کوه‌پیمایی نیمه‌حرفه‌ای باشید, وجود یک سرپناه هم‌راه سبک برای‌تان بسیار مفید خواهدبود. یک خانه جیبی!

مارتین آزوا با تغییر فرم ورقه‌ی انعطاف‌پذیری از پلی‌استر پوشش‌دار کیسه‌ای بزرگ ساخته است که با توجه به پوشش آن در مقابل اشعه آفتاب و باد و باران مقاومت دارد. به این ترتیب شما می‌توانید با درآوردن پناه‌گاه‌تان از جیب خود و باد کردن آن در مقابل یک شرایط جوی نه چندان مناسب دقایق قابل تحملی داشته باشید.

شرکت طراح این سازه با ارائه طرحی ساده و جذاب ساخت این گونه سوله‌های کوچک بتنی را بسیار آسان کرده است به طوری که مثلا در بحران‌ها و طرح‌های امدادی یا مثلا در جنگ‌ها و ایجاد واحدهای صحرایی می‌تواند خیلی زیاد به کار بیاید. این شرکت انگلیسی تنها از شما می‌خواهد بر روی سطحی بادی که با لایه‌ای از سیمان و ریزدانه پوشانده شده است تنها آب بپاشید! ساختمانی تنها با آب و هوا!

تاثیر برخی معماری‌ها و فضاها در مقیاس معماری با تاثیر مواد مخدر یا مشروبات الکلی در مقیاس مواد غذایی برابری می‌کنه؛ درست مانند برخی فیلم‌ها و تصاویر که در مقیاس بصری خاصیتی مستی‌آوری و خلسه آور دارند.

معمارهای بادی که با نورپردازی‌هایی به رنگ‌های خاص و با غلظت رنگ‌هایی حساب شده ابتدا در آثار معمار مشهور هندی انیش کاپور (درباره انیش کاپور بیشتر بخوانید) و حالا توسط دیگران داره گسترش پیدا می‌کنه به زعم من چنین خاصیت‌هایی دارند؛ فضاهایی خلسه‌آور و گیج‌کننده که آرامش بصری رو نه با اغتشاش که با انحناهای حساب‌شده در هم رفته و با رنگ‌های شارپ خاصی به هم می‌زنن و مکانی اوهامی ایجاد می کنن.

تجربه تعلیق اون قدر هیجان انگیزه که هر روز مشاهده می کنیم به طرق مختلف طرح هایی در عرصه های مختلف هنری عرضه می شه و در همه اون‌ها به نوعی تجربه‌ی تعلیق گنجانده شده. انگار بشر معاصر با وجود درنوردیدن عرصه های گوناگون هیجان و لذت و البته سرگردونی در خیلی از اون‌ها، هنوز در تجربه‌ی تعلیق جای کشف و دریافت‌های جدید برای خودش می بینه. شاید هم یکی از دلایل مهم این قضیه ، عدم همه گیز بودن این تجربه باشه

این اینستالیشن به صورت یک بادکنک غول پیکر شفاف که در محیط بسته محصور شده، تجربه ی تعلیقی رعب‌آور و هیجان انگیز رو برای مخاطب ایجاد می کنه. راه رفتن بر سطحی غیرقابل اعتماد و در ارتفاعی نه چندان کوتاه. در حالی که دوستان و دیگر مخاطبان اثر در زیر تو راه می رن و تقلای تو رو مشاهده می کنن.