- ۱۰ نظر
- ۲۰ تیر ۹۳ ، ۱۱:۰۳
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
معماری، هنریست که بیشترین مانایی را در تاریخ تمدنها دارد. بناهای قدیمی، معمولا میراثدار تاریخ منطقه خود هستند. این میراثداری حتی به بناهای خیلی قدیمی و تمدنهای خیلی کهن ربطی ندارد؛ بلکه حتی یک ساختمان صد ساله نیز حرفهای بسیاری از سده پیش دارد. بنابراین در بازسازی و زندهسازی این گونه بناها فرصت مناسبی پیش روست تا این تاریخ کهن و خاطرات قدیمی برای نسل امروز واگویه شوند.
استودیو وسلزبوئر در بازسازی خانهای قدیمی متعلق به ۱۸۷۰ در آمستردام سعی کردهاست تا این تاریخ -نه چندان- قدیمی را استخراج کند و برای نسل امروز تعریف کند. برای این کار طراحان دیوار خارجی مجموعهای را با شبکهای آجری بازسازی کردهاند که مجسمههای دوربرشدهی آلومینیومی مختلفی را در خود به نمایش گذاشته است. این دوربرهای آلومینیومی هر کدام بیانگر یکی از خاطرات رفته در این صد و پنجاه سال بر مردم و بافت این محله است. در اقدام مکمل جالبی نیز، یک سایت اینترنتی ساده به بیان خاطرات پشت هر کدام از این نمادها میپردازد.
- قبرستان مسلمانان آلتاچ، استرالیا : معماران برناردو بادر
پروژهی بازسازی زندان قصر به شکل باغ موزه قصر توسط دفتر معماری EBA یکی از بهترین تغییرکاربرها و بازسازیهای سالهای اخیر در ایران است که تحت مدیریت معماری آرش مظفری رخ داده است. بازسازی یک زندان با هزار سابقه سیاسی و امنیتی به یک فضای عمومی و شهری با کاربری تفرج و خوشگذرانی بیشک در کنار پاسخگویی به نیازهای طبیعی شهری، اشارهای جذاب در سیر تحولات یک جامعه به حساب میآید. از معدود کارها در وادی هنر و معماری که با تحولات انقلاب اسلامی همراستاست
یکی از کارهای ویژهای که در لیست نامزدهای جایزهی آقاخان ۲۰۱۳ معرفی شده بازسازی این کلنی روستایی در یکی از جزایر اندونزیه. به شخصه این پروژه رو و تلاش قابلتقدیرش برای نوآوری در عین حفظ هویت در ساخت دوبارهی سازههای سنتی و بومی منطقه و ایجاد کالبدی یک دست و باهویت رو دوست داشتم.
دورنمای باشکوهی داره این روستای کوچک....
در یک تغییر کاربری و بهسازی مناسب، سایت یک نیروگاه برق قدیمی به یک قطار هوایی شهربازی پرپیچ و خم تبدیل شده و خود نیروگاه هم به عنوان عنصری نمادین در مرکزیت سایت به انتظام دهندهی فضایی مجموعه تبدیل شده که حتی پذیرای مسیر حرکت قطار در میان خودش هم هست.
این طور بناها به علت عظمتشون و برخورداری از معماری خاصشون نقش خاطرهانگیز و قدرتمندی دارند و شاید بهترین باززندهسازی شون چنین کاربریهایی باشه. دقت کنین ببینین چه نماهای باشکوهی رو خلق کرده