برای کتاب‌خوان کردن کودکان چه کارهایی می‌توان انجام داد؟ می‌شود آن‌ها را مجبور به خواندن کرد. می‌شود برای‌شان در ازای کتاب‌خواندن بیش‌تر هدیه‌ و جوایز بیش‌تر درنظرگرفت. می‌شود برای‌شان کتاب‌های خوب خرید و در کتاب‌خوانی با آن‌ها هم‌راهی کرد..... بله و البته می‌شود کتاب‌خوانی را برای آن‌ها جذاب‌تر کرد. به نظر بهترین راه جذب کودکان به کتاب جذاب کردن خود فرآیند کتاب‌خوانی‌ست. چرا که عامل خارجی چنان با موضوع آمیخته می‌شود که کم‌کم کودک مرز میان آن دو را از یاد می‌برد.

یک خانواده سنتی برای جذاب‌تر کردن کتاب‌خانه بزرگ‌شان برای کودکان خانواده دست به دامن استودیوی خلاقی می‌شود. استودیوی طراحی با حذف همه مبلمان مرسوم و ایجاد یک تور مطالعه ، لذت تعلیق و درازکشیدن و آزادی عمل را با خواندن درهم می‌آمیزد و جهانی جدید برای کودکان ایجاد می‌کند. مبلمان مختصری که برای بالارفتن و ورود به پهنه‌ی تور خواندن تعبیه شده‌اند و سپس تور عظیمی که تمام سطح کتاب‌خانه را پرکرده است. این تور علاوه بر ایجاد دسترسی به سطوح بالاتر کتاب‌خانه و حذف نردبان، کتاب‌خوانی آمیخته با بازی را برای کودکان پیش‌نهاد می‌کند.

بچه‌ها را دیده‌اید که در کنار دریا قلعه‌های شنی می‌سازند؟ خود شما هم حتما بدتان نمی‌آید در کنار دریا شن بازی کنید و حتی شده به بهانه‌ی بازی با بچه‌ای کوچک دستی در شن و ساحل ببرید! حالا ما بچه‌های انسان که از کودکی در کار و فکر ساختن زمین هستیم چه بر سرمان آمده که این طور در مسیر تخزیب زمین فعالیت می‌کنیم؟ 

چاد رایت هنرمند کالیفرنیایی در انتقاد به روند تخریبی طبیعت این بار بیانی جذاب و متفاوت از همین بازی شورانگیز بچه‌گانه کمک گرفته است. خانه‌هایی که در کنار ساحل دریا با موج‌های پی در پی آب آرام آرام شسته شده و تخریب می‌شوند و خبر از آینده‌ای نامعلوم دارند....

این روزها که تپ خرید اسباب‌بازی‌های چندصدکاره و فضایی و عجیب و غریب و موتوری و .... خلاصه تب خرید اسباب‌بازی‌های هالیوودی خیلی وجود داره و ذائقه دست‌کاری شده‌ی بچه‌ها تحت تاثیر رسانه‌ها هم بیش‌تر انگار اون‌ها رو می‌خواد چنین پستی خیلی دیدنی و لازمه. به شخصه در تجربه‌هام از بازی‌های کودکی‌م تا هم‌بازی شدن با بچه‌ها در سال‌های عمرم یک نکته مهم رو دریافت کردم. بچه‌ها اگرچه از رنگ و کنتراست و شکل‌های جورواجور استقبال می‌کنن و اگرچه شخصیت‌های کارتونی و معروف رو می‌شناسن و حتی از اون‌ها الگو می‌گیرن اما این نباید موجب به خطا افتادن والدین بشه.

بچه اگرچه نسبت به یک آدم آهنی بیش‌تر ذوق نشون می‌ده اما خیلی هم زود‌تر اون رو به کناری می‌اندازه و از اون دل‌زده می‌شه. برعکس برخی بازی‌های ساده‌ی فکر گاهی تا عمری در ذهن و خاطره و حتی مورد استفاده بچه می‌مونن و علاوه بر امکان قدرت تخیل سالم برای اون، او رو به فکر وامی‌دارن. نمونه‌ی زیر یک اسباب‌بازی مینیمال چوبیه که بچه رو کمک می‌کنه تا با خودش همون بازی‌های تئاتری معروف همه بچه‌های عالم رو پیاده کنه. بازی‌هایی که منشا و در عین حال محل ظهور تخیلات بی‌نظیر بچه‌ها هستند. طراح اجازه داده بچه خودش شهر رو رسم کنه و هر بار با قدرت تخیل خودش خیابون‌ها رو شکل بده. اشکال ساده هستند و جلوی خیال‌پردازی بچه رو نمی‌گیرن و چیزی دیکته نمی‌شه در عین حال ترکیب‌های هوش‌مند و رنگ‌های شاداب در نحوه تعامل بچه با اسباب‌بازی و روحیه خود بچه تاثیر محسوسی خواهد داشت.

وندی تسائو مادر پسری چهارساله‌ست که بر خلاف خیلی از مادر‌های این دوره زمونه که اصلا انگار نه انگار مادری بزرگ‌ترین نقشیه که خداوند در این جهان به اون‌ها داده، توجه عجیبی به کودک‌ش داشته و همین توجه در کنار ذهن خلاق جرقه‌ی فعالیتی مورد توجه رو زده.

این مادر خوش‌فکر و کارآفرین در سال 2007 با تبدیل نقاشی‌های بچه‌ش به عروسک متوجه می‌شه که کودک‌ش با عروسک نقاشی خودش خیلی زیاد رابطه برقرار می‌کنه و اون رو به عنوان یک کارکتر آشنا تشخیص می‌ده. این طور می‌شه که با ایجاد کارگاهی کوچیک و سایتی اینترنتی شروع می‌کنه سفارش تولید عروسک‌ از کارکترهای نقاشی‌های کودکان برای خودشون می‌گیره.

تا به حال هم سفارشات متعددی رو پذیرفته و قریب به 400 عروسک برای کودکان نقاط مختلف جهان و از نقاشی‌های خود اون‌ها درست کرده و انصافا هم ایده کلی فوق‌العاده ست و هم‌چنین عروسک برخی از این نقاشی‌ها بسیار ویژه و دیدنی از آب درآمده.

به شخصه بعد از خوندن سرگذشت این بنده خدا و ایده جالب‌ش نگاه‌م به نقاشی‌های کودکانه به کلی ارتقا پیدا کرد و نسبت خود بچه با نقاشی‌هاش رو بیشتر مورد توجه قرار می‌دم.