تنها چیزی که در سرمای این روزهای کشور، ممکن است دل‌گرم‌مان کند، دیدن جایی سردتر و اوضاعی عجیب‌تر خواهد بود. توماس زاکوسکی با عکاسی از فانوس دریایی یخ‌زده‌ای در زمستان این روزهای سرد و یخ‌بندان میشیگان امریکا، که به طرز غریب و غیرطبیعی با قندیل‌های یخی پوشیده شده است، ما را به دیدن این جای سردتر می‌برد. جایی که انگار حتی زمان نیز یخ زده است.....

نتوانستم اصلیت عکاس را به دست آورم اما نامش مرا یاد سیبری یخ‌بندان انداخت. بد نیست بدانید سال‌هاست عکاسان غربی با ارائه تصاویری سرد و بی‌روح از مملکت‌های بلوک شرق یک جنگ سرد هنری را افسرداری می کنند. شاید اگر زاکوسکی خود روس یا از بلوک شرق بود می‌شد -حتی به کنایه و لطیفه- این عکس‌ها را تیری به نیت انتقام دانست!

الکسی کلیاتوف، عکاس روسی به تازگی تکنیکی ابداعی در عکاسی از دانه‌های برف را در بلاگ خود معرفی کرده است که به موجب آن وی توانسته تا صحنه‌هایی اعجاب‌انگیز از این پدیده‌ی شگفت هستی و آیه بزرگ قدرت الهی را تنها با دوربینی غیرحرفه‌ای و آماتوری -البته با تغییراتی که مبدعانه بر آن داده‌است- بازنمود کند.

این‌طور آشکارسازی‌ها خیلی زیاد به فهم حقیقت حاکم بر هستی کمک می‌کند. درست است که ذهن‌های شکاک در پس بازی‌های فلسفی زبانی چند سده‌ی اخیر شاید حتی امروز دیگر منطق نظم و علیت و ... بسیاری دیگر از استدلالات را دال بر وجود خالق و وحدت او نفهمند و نپذیرند اما واقعا دل‌ها دست منطق نیست. دل را چیزی دیگر در دست دارد و آن چیز دیگر بی‌شک خوب عظمت نهفته در این نظم باشکوه را می‌فهمد و دست توان‌مند هنرمندی را که این‌گونه ذره‌ذره عالم را شکل داده‌است حس می‌کند..... آینده از آن توحید الهی‌ست....

این هنرمند با شلیک منبع نوری مثل یک گلوله آتش بازی یا منور در منظره‌ای برفی و عکاسی با شاتر باز از اون ستون‌هایی از نور تا اعماق آسمان ایجاد کرده..... کار جالبی بود.

داشتم این کار رو می دیدم که ناگهان اخبار مربوط به شهاب‌باران آسمان شهرهای روسیه و آمار ۱۰۰۰ نفره زخمی‌های ناشی از بارش اجرام آسمانی رو دیدم و شنیدم. اخبارگو انگار که داشت یک پدیده ساده علم فیزیک رو توضیح می داد. پیش خودم فکر می‌کنم اگر همین واقعه ۵۰۰۰ سال پیش رخ می‌داد -که بارها رخ داد- مگر نه این که امروز ما از اون به عنوان عذاب خداوند بر قوم‌ کافری یا مشرکی نام می‌بردیم یا لااقل اون رو نشانه‌ای از جانب خدا تلقی می‌کردیم؟ از مردم روسیه انتظار ندارم با دیدن این رخ‌داد به خدا باور پیدا کنن، چه این که در پس جریان تمدنی که شکل گرفته حجاب‌هایی سخت‌تر از این ها جلوی چشم بشر رو گرفته، اما از خودمون چی؟ آیا نباید به یاد بیاریم آیات خدا رو؟ اشارات خدا رو....

هتل‌های یخی از جمله بازی‌های چندین سال اخیر هستند که به طور قارچ‌گونه در اقلیم‌های سرد ساخته می‌شن و روحیه‌ی کنج‌کاو و تنوع‌طلب توریست‌های جهان رو ارضا می‌کنن. از این منظر که طراحی و ساخت این هتل‌ها خیلی وقته معمول شده حرف خاصی در مورد طراحی اون‌ها نیست. اما یک نکته‌ی جالب در این کار بود که بد نبود با هم ببینیم.

در این هتل یخی، طراح سعی کرده تا با ترکیب نورها با ستون‌هایی از یخ به نوعی نوآوری در نورپردازی محیطی دست پیدا کنه. محصول کار حرکت نور در سیال شفاف ستون یخیه که جلوه‌ی خاصی به فضای داخل داده و مانند مخروطی نوری به پایین آمده

دقت و تمرکز و جست‌جوی اوزوکین در ساختار و عجایب دنیای دانه های برف، ما رو به درکی ناب و جدید از واقعیت این دانه‌های کوچیک اما پر رمز و راز دعوت می‌کنه. این مسئولیت هنره؛ که ما رو به درکی ناب از واقعیت ها و حقیقت‌ها نزدیک کنه. 

شاید خیلی ها در کتاب‌های علمی به ساختار بلوری دانه های برف پی ببرن اما هیچ کتاب علمی مثل یک مجموعه عکس به مثابه یک اثر هنری نمی‌تونه این قدر از نزدیک ما رو به کشف و گونه‌ای از شهود از واقعیت زیبایی نهفته در این ساختارهای شگفت ببره.

مجسمه‌وارهایی که به دست توانای خالق هستی، شکل گرفتند... 

گویا این تیموتی آلن کلا به عکاسی از فضاها و بناهای متروکه شهرت داره. این عکاس در مجموعه زیر یکی از بناهای بی‌نظیر و پرقدرت عصر کمونیسم در بلغارستان رو سوژه خودش قرار داده و با انتخاب یکی از جمله‌های نقش شده بر روی بنا یعنی "گذشته ت رو فراموش کن!" مجموعه خودش رو نام‌گذاری کرده.

چیزی که در انتشار این پست برام جالب بود، قدرت بیان حاکم در این معماری کمونیستیه. بنایی عظیم که آدمی رو یاد بناهای کهن ادیان می ندازه و حتی کاشی‌کاری ها و طرح‌های داخلی ش هم اگرچه در بیان و گرافیک مربوط به زمان اخیره اما به شدت حال و هوای جهان سنت داره.... اصلا در تصویری که بزرگان کمونیست به صورت کاشی شکسته نقش زده شدند، ابتدا انگار می کنی با چهره مردانی فرابشری و ابرانسان روبه‌رو هستی ...... و بنا هم چه از بیرون و چه از درون نقشی قدرت‌مند در بستر خودش ایفا می کنه.....

واقعا کمونیست رو باید دینی جدید در دنیای معاصر دونست. دینی که هنوز هم مومنانی داره و حتی در بحران‌های اخیر جهان در مقابل بدیل غربی ش یعنی امپریالیسم به مراتب موفق‌تر داره عمل می کنه.

------

نکته جالب دیگه اون که وقتی داشتند این بنا رو می ساختند، تصور می‌کردند به آخرالزمان و نقطه آرمانی بشر دارن می‌پیوندن.... کمی بهش فکر کن.

 طرح یک پناه‌گاه کوهستانی هوش‌مندانه که به نوعی توسعه یافته‌ی الگوی مسکن اسکیموها (ایگلو) هست. پوسته ای نایلونی که از الگوی تداخل فرم‌های مطلوب باربر گرفته شده و به طور عجیبی با الگوی طبیعی پوست کرم ها و توزیع تنش درون اون ها  تناسب داره، باد می شه و با پاشش آب در دمای زیر صفر کوهستان بر روی اون، یک لایه ضخیم یخی با الگویی ارگانیک و باربر ایجاد می شه  که به خوبی می تونه کوه‌نورد رو از وضعیت های نابه‌سامان جوی و دمایی حفظ کنه.
جا هم خیلی کم می گیره تو کوله!