جان تاکری پروژه جالبی را شروع کرده که می تواند منجر به تحقیقی ارزشمند در نقاط مختلف جهان و یا در کشوری خاص شود. او از جوانان متولد دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی (۶۰ و ۷۰ شمسی) در نقاط مختلف جهان درخواست کرده تا عکسی از اتاق شخصی خود گرفته و برایش ارسال کنند. ضمنا درباره سبک زندگی و خودشان با آنها مصاحبه‌هایی انجام داده است. کشورهای آمریکا، مصر، ترکیه، آفریقایی جنوبی، لبنان، ایران، فرانسه، زیمبابوه و ... ترکیب متنوعی را جهت بررسی در اختیار او قرار می‌دهند. 

از این مجموعه به نتایجی جالبی می‌توان رسید. برای مثال می‌توان به میزان فراگیری مدرنیسم در نقاط مختلف جهان اشاره نمود، یا تفاوت جزییات زندگی قاره‌های مختلف و تلاش‌های برخی کشورهای در حال توسعه برای شباهت به نمونه‌های اروپایی. همچنین بعضی عناصر اتاق مانند تخت خواب در نمونه‌های گوناگون را می‌توان مبنای بررسی قرار داد. برای نمونه در تصاویر مربوط به عربستان، آمریکا و مکزیک تخت در میانه‌ی اتاق قرار گرفته و عملا اتاق را به اتاق خواب تبدیل کرده است، یا نحوه‌ی استفاده از میز و صندلی و حذف بعضی از این عناصر در بعضی نمونه‌ها قابل توجه است. البته محدودیت نمونه‌ها، چیدمان پیش از عکاسی و انتخاب اتفاقی از بین افراد، این مجموعه را از یک پروژه‌ی تحقیقاتی دور کرده و بیش‌تر بر تفاوت‌های کلی فرهنگ‌ها تکیه دارد. 

وقتی در شهرنشینی امروزی مجبور هستید در خانه‌هایی با مساحت ۴۰ یا ۵۰ متر زندگی کنید ، هیچ وقت آیا به فکر تهیه مبلمان کامل -بر فرض آن‌که زندگی مبلمانی را بپسندید- می‌افتید؟ حالا اگر تنها خانه‌ای با ۱۲ مترمربع قرار باشد خانه شما باشد چه؟!

معماران، جولی نبوکد و مارک بیلارگن برای طراحی داخلی این خانه به مساحت تنها ۱۲ مترمربع در پاریس، سعی کرده‌اند تا سانتی‌متر به سانتی‌متر فضا را در خدمت استفاده صاحب‌خانه قرار بدهند. هم‌پوشانی تخت‌خواب و نشیمن و کمدهای وسایل منزل با پله‌ها و هر هم‌نشینی ممکن دیگر راه‌کارهای جالب این دو معمار بوده است..... به واقع چندعمل‌کردی بودن فضا چقدر ما را از ریخت‌وپاش فضا دور می‌کند.