قبلا وعده داده بودم روزی در مورد جریان معماری سبز بنویسم اما فراخور بازدیدهای روزانه مون از طراحی های دنیا، کم کم می بینم به طور قطره چکونی داریم آروم آروم سرفصل‌های گوناگون معماری سبز رو با هم مرور می کنیم. مثلا این جا در مورد چیستی LEED و USGBC حرف زدیم و این جا هم به مقوله نگاه معماری پایدار در حوزه فرهنگ پرداختیم. در این پست هم موضوع آب رو به طور مصداقی با هم مرور می کنیم.

یکی از سرفصل های اصلی معماری سبز  LEED موضوع آب و مصرف درست و بهینه‌ی آبه. به طوری که بخش زیادی از راه‌کارهای تعریف شده در این وادی به این مقوله می‌پردازه. استفاده از آب‌های جاری و جمع آوری آب باران، بازاستفاده آب های مصرفی برای شست‌شو و ... (آب خاکستری)، تصفیه آب بدون صرف انرژی، کنترل تراوایی بستر، آب‌یاری گیاهان و بستر سبز بدون صرف انرژی و تنها با استفاده از آب‌های غیرقابل شرب، و ... از جمله راه‌بردهای مورد توجه در معماری سبز هستند.

در این پست بیش از همه اتودهایی در موضوع جمع‌آوری آب باران داریم که با هم می بینیم.

اتودهایی از این جنس که:
اولا مصرف انرژی ندارند، ثانیا با مصالح بومی قابل تهیه هستند، ثالثا بار فرهنگی شون رو تحمیل نمی کنن به بندگان محروم خدا،
فکر می کنم ممکنه مورد رضای خدا قرار بگیرن و باقیات صالحاتی باشن برای طراح‌شون. البته دعا هم می کنم براشون :)

یه دستگاه بوم‌آورد خورشیدی برای تصفیه‌ی آب‌های گل‌آلود و آلوده‌ی نقاط روستایی جهان که کم هم نیستند. خدا خیرش بده طراحی با این چنین دغدغه ای رو