- ۱ نظر
- ۳۰ مرداد ۹۴ ، ۲۲:۵۸
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
«رفتن تا آسمان» نام یک اینستالیشن است که میخواهد سر ما را کمی به سمت بالا بچرخاند. در دنیایی که همهی جاذبههایش انسان را در عرض و در سطح به دنبال خود میکشد، شاید گاهی مجبور شویم با یک تلنگر هنری به بالا اشاره کنیم و یادمان بیاید که برای زمین خلق نشدهایم..
بوروفسکی این مسیر عمودی خود را در شهرهای مختلفی اجرا کرده است. به خصوص در شهرهای بزرگ و شلوغتر مثل نیویورک و سئول، این اینستالیشن معنایی دیگر پیدا میکند. انگار که ساختمانهای بلند خط آسمان را بالا کشیدهاند و این انسانها سعی در رهایی از حصارشان دارند. بوروفسکی مجسمههای مصمم خود را، با فولاد ضد زنگ و رزین ساخته است.
سیبﻫﺎی کوچکِ سبز ﻛﻢﻛﻢ بزرگ ﻣﻲشوند. هر چه ﺑﺰرگﺗﺮ شوند، رنگشان زردتر ﻣﻲشود. زمین سیبﻫﺎ را خیلی دوست دارد. به آنﻫﺎ محبت ﻣﻲکند. اما سیبﻫﺎی کال ﻧﻤﻲدانند. وقتی سیبﻫﺎ زردِ زرد شوند، ﻣﻲفهمند زمین چه قدر آنﻫﺎ را دوست داشته، آن وقت خود را به آغوش زمین ﻣﻲاندازند.
سیبﻫﺎی زرد پس از مدتی زندگی در کنار زمین، خسته ﻣﻲشوند. ﻛﻢﻛﻢ قهوهﺍی ﻣﻲشوند. آن قدر غُصّه ﻣﻲخورند تا بمیرند.
آیا محبتی بیشﺗﺮ از محبت زمین و سیب هست؟ بله هست. محبت شما و سیب. محبت شما و سیب، ﻣﻲتواند سیب را از بغل زمین جدا کند. سیب، شما را از زمین هم ﺑﻴﺶتر دوست دارد. شما ﻣﻲتوانید سیب را از غم، غصه و مرگ نجات دهید. اگر آدمی، سیبی را که پای درختی بر زمین افتاده بردارد، سیب شاد ﻣﻲشود. آن سیب منتظر ﻣﻲماند، تا آن آدم او را بخورد؛ و برای همیشه با هم زندگی کنند.
سازمان فضایی ناسا برای معرفی سیاراتی که اخیرا به وجودشان پی برده، پوسترهایی را طراحی کرده است. طراح پوسترها برای بیان این موضوع اصطلاحا از سبک رترو استفاده کرده است و با بهره بردن از هنر آرت دکو به نوعی بازگشت به عقب داشته است. این موضوع را به خصوص در استفاده از فونتهای کلاسیک و انتخاب رنگهای او میتوان مشاهده کرد. در هر یک از این پوسترها که از تصاویر تخت یا فلت ساخته شدهاند، طراح با بیان یک ویژگی جالب از هر سیاره، با روشی ساده و صریح برای هر یک تصویرسازی کرده است. به نظر شما دلیل بازگشت به عقب طراح در انتخاب سبک چه بوده است؟
ساعت مچی جاذبهای مغناطیس طراحی جیمن جیمنلی با حرکت عقربه دقیقه شمارش به نحو شگفتی نشانههای ثانیهها را با کشش مغناطیس به حرکت در میآورد. تاثیر زمان و گذر زمان را شاید این طور دقیقتر و ملموستر درک کنیم.
یک فواره عجیب و هوشمند که در نگاه اول یاد فوارههای رویایی معماری سنتی خودمون رو زنده می کنه؛ همون ها که نمیدونستیم چه طور آب رو بدون هیچ نیروی خارجی ای به بالا می پاشن.....
در نگاه اول می تونین حدس بزنین این فواره چه طور آب رو بر خلاف جهت جاذبه به بالا جریان می ده؟؟؟
Philip Ream که یکی از عکاسها و هنرمندهای هنر معاصره، در هماهنگی با دوستان و همکاران معمارش به چالش با نیروی جاذبه به صورت فریبگونه روی آورده. در این مجموعه تصویری حالتهایی جالب از مقابله با نیروی جاذبه رو می بینین که در اکثر شات ها انتظارش رو ندارین.