نامزدهای جایزه‌ی یک میلیون دلاری بنیاد آقاخان ۲۰۱۳، یعنی گرون‌ترین جایزه معماری در پهنه‌ی فرهنگی جهان اسلام که هر سه سال یک‌بار داده می‌شه، معرفی شدند. در میون نامزدهای این دوره قرارگرفتن پروژه‌ی معظم مرمت بازار سنتی شهر تبریز در ایران که توسط تیمی متخصص و با نظارت اساتیدی بزرگ نظیر دکتر فرهاد تهرانی اجرا شده اصلا جای تعجب نداره. اما قرارگرفتن پروژه معماری مسکونی چهارطبقه خانه پلاک ۱ در شهر محلات در کنار پروژه‌هایی بزرگ از جای جای جهان اسلام خیلی قابل توجهه.

یک نکته هم در مورد جایزه آقاخان بگم. بر خلاف تصور خیلی‌ها که اون رو جایزه معماری اسلامی تصور می‌کنن، باید در نظر داشت که بنیاد آقاخان به واسطه‌ی همین طور اعتبارات و جایزه‌ها تفسیر و تعریف خودش رو از معماری اسلامی ارائه داده و در حال جا انداختن همین تعریفه. در یک نگاه کمی بدون پیش‌داوری و جانب‌داری باید گفت جایزه آقاخان بیشتر جایزه معماری مرتبط با سنت در پهنه‌ی فرهنگی جهان مسلمانانه. عمده اصول و ضوابط و نگاه حاکم بر این بنیاد در پی سنت‌های معماری مسلمانانه و افزوده کلمه «اسلامی» به معماری رو در معماری مستخرج از سنت‌های معماری مسلمانان به کار می‌برند. خلاصه اشتباه نکنیم :)

پوستر فستیوال سیاسی اسکار هشتاد و پنجم حال و هوایی غریب و متفاوت و البته برای اهالی فیلم و سینما جذاب داره.

در این پوستر اولی موس با ایجاد شبکه‌ای هشتاد و چهارتایی از جایزه اسکار با تغییر شکل هر کدوم از این جوایز به شکل شاخص‌ترین ویژگی تصویری فیلم برنده اون‌سال به نوعی تقویم و تاریخ‌چه اسکار رو در یک پرده پیش چشم میاره.... ایده  و اجرایی جالب.

با اون که می‌دونم به نحس (در مقابل یمن) سیاست‌های جاهلانه صداوسیمای ایران، اکثر شما اسکار رو می‌شناسین اما برای اون‌ها که با اسکار آشنایی ندارند باید بگم جشن‌واره اسکار یک سالانه‌ی سینمایی در امریکاست که بر مبنای اعتقادات و جنجال های سیاسی فیلم‌هایی رو هر ساله از وجوه مختلف منتخب می‌کنه. این جشن‌واره در سال قبل در حرکتی احمقانه صرفا به خاطر جنجال‌هایی که پیرامون یک فیلم ایرانی رخ‌داده بود در بخش فیلم‌های خارجی‌ش فیلم ایرانی جدایی نادر از سیمین رو برگزیده کرد و امسال نیز به فیلم آرگو که روایتی تخیلی و البته موهن از جریان تسخیر لانه‌ی جاسوسی امریکا در ایران به دست انقلابیون ایرانه ، جایزه داد.

دو مسابقه خوب عاشورایی به همت جامعه ایمانی مشعر، با جوایز خوب که هم خیرش به خود هنرمندها می‌رسه و هم به هیئت‌های دانشجویی و محلی که آثار هنری‌شون رو برای اون هیئت انجام دادن.

برای کسب اطلاعات بیشتر به www.1542.ir مراجعه کنین.

در دو عنوان مستقل اما در چهار محور می‌تونین آثار بفرستین:

- پوستر اطلاع رسانی هیئت

- دکور و تزئین جایگاه هیئت

- عکس از هیئت و دسته های عزاداری

- عکس از رابطه‌ی هیئت و زندگی

یکی از بهترین شرکت‌های تولید آب‌میوه در ایران امروز (به نظر من البته :)) که تا حد زیادی از طبیعی بودن آب‌میوه‌ها و محصولاتش اطمینان حاصل می کنی پاکبانه.
حالا قصد تبلیغ برای این شرکت خاص رو ندارم اما خواستم بگم که

صنایع غذایی پاکبان در اقدامی خوب در وب‌سایتش اعلام کرده که طراحی بسته بندی های ظروف محصولات آب‌میوه و شیر خودش رو به مسابقه گذاشته که به موجب این پست برنامه مسابقه و نیازهای کارفرما رو به مخاطب‌های یانون‌دیزاین می رسونم.

امید که با طرح های خوب و نوآورانه و دست پر شرکت کنین.
جایزه ش هم کمی کم اما معقوله! ;)

می دونم خیلی از شما مطلع شدین که پریتزکر 2012 به وانگ شو (Wang Shu) از چین تعلق پیدا کرد. خب بالطبع به زودی در همین یانون دیزاین از کارهای این فرد هم نمونه‌هایی می بینیم. اما این پست اختصاص داره به تاریخ‌چه پریتزکر در یک پرده.
در یک پرده گرافیکی قرار داریم تمام جوایز پریتزکر از آغاز تا امروز رو با هم مرور کنیم و ببینیم کیا دست‌مایه‌ی این بنیاد قرارگرفتند و توسط اون تجلیل شدند.  فعلا بذاریم به حساب تخصص و هنرشون. اما بعدا می شه دقیق‌تر هم دید احتمالا :)

تبلیغات مربوط به یک دوره‌ی آموزش تفکر خلاقه! خب نگاه خیلی خوب و جالبی داشته به کاربردهای متفاوت این جورچیزهای به ظاهر مهم! :)
اما غیر از پیام طنز مورد نظر در این تبلیغات، به واقع هم این جور جایزه‌ها و خرس و شیرهای طلایی موهوماتی بیش نیست که به ضرب و زور رسانه و لابی‌های ثروت و قدرت عموما یهودی اعتبار و اعتنا پیدا کردند.
هرچند موفقیت در یکی از این جشنواره ها نشون‌دهنده‌ی نکات مثبت تکنیکی در خیلی کارهاست اما در واقع چیزی که منجربه برنده شدن در این طور جشن‌واره‌ها می شه نه استحقاق که خوش‌رقصیه غالبا.

خیلی دل خوش نکنین به این که یکی از ایران یکی از این جوایز منحوس رو برده باشه. تنها به عدالت ش شک کنین. همین :)

دوستانی که دنبال می کنن اخبار عرصه‌ی طراحی رو در دنیا حتما شنیدند که چند روز قبل هرمان هرتزبرگر معمار معروف معاصر، جایزه‌ی مدال طلایی سلطنتی رو در معماری از آن خود کرد، شاید هم بهش دادند!

نیاز نیست این جا نگاه انتقادی خودم رو به این جایزه‌های سرتاپا تزویر دوباره باز کنم، موکول می کنم این شرح درد رو به فرصتی که اگه حاصل شد کمی مستند تر درباره این جور جایزه ها بنویسم. اما این نگاه انتقادی نباید مانع این بشه که کسی مثل هرتزبرگر رو بشناسیم و آثار کلیدی‌ش رو با هم یک مروری بکنیم: