داستان آیکون‌ها روایت قرن اخیر جهان براساس وقایع آیکونیک است. هرچند طراح مهم‌ترین وقایع این قرن یعنی انقلاب اسلامی ایران را در میان وقایع آیکونیک از قلم انداخته‌است و هرچند من نیز یکی دو واقعه را -از جمله تاسیس رژیم اسرائیل- تنها به دلیل تصویرسازی کمی مورد‌ دارشان از پست حذف کردم، اما باز هم خواندن تاریخ یک سده آن‌هم تنها از پس مرور چند تصویر آیکونیک و یادآوری چند خاطره مهم داستان جذابی ست.

این چند ساله را اهل هنر و این یکی دوساله قبل را هم کنارشان اهل رسانه، مستی‌های روزهای پرشور محرمی را چنین جایی می‌گذرانند. هیئت محبین اهل بیت هنر که از آغاز به همت بروبچه‌های دانشگاه هنر تهران شکل گرفت و خیلی زود با کمک و هم‌راهی سایر دانش‌جویان هنری دانشگاه‌های تهران، به اجتماعی بزرگ از اهل هنر پایتخت -و حتی خارج از مرکز- تبدیل شد.

هرچند این روزها دیگر، برخلاف میل برخی‌هامان، باید به اهل هنر و رسانه متعلق‌ش بدانیم..... البته هیئت مال کسی نیست. خانه ارباب شهداست و قدم هر کس از هر صنفی که باشد روی چشم خادمان سیدالشهدا. این که گفتم برخلاف میل برخی‌هامان، به آن نگاهی مرتبط بود و هست که دوست داشت هیئت، تلاقی هنر و حماسه باشد و لاجرم با ورود رسانه -این مظهر بی روح عصر پساصنعت- و مقتضیات آن ملاقات این دو کمی سخت می گردد....

شکر برای تمام تقدیرهایش....... و یاد هفت سال جوانی و شور بروبچه های هنر به خیر...

وب‌گاه رسمی هیئت محبین اهل بیت هنر اقدام به انتشار این تصاویر از برنامه‌های سال‌های قبل کرده است.

مجموعه کارها به خوبی یک حرف رو می‌زنن. این‌که جهاد مقدس ما تمام نشده و هنوز در ابتدای راهیم. این که ادامه‌دهنده خون و جهاد و یاد و نام بزرگ‌مردان دفاع مقدس همین مردان کار امروز هستند که چرخ اقتصاد این ملک همیشه آباد رو می‌گردونن؛ چرخی که این روزها هدف تیر خصم بیرون و منافق درون این ملکه.

جهاد کنید؛ برای خدا.... یاحق