امروزه در هنرهای فضاسازی مفهومی، معماری داخلی و البته معماری، با طراحی فضاها و سازههایی روبهرو هستیم که گاهی خیلی زیاد انسان را دچار خطای بصری و اشکال در فهم فضا و پیرامون خود میکنند. اصلا در جریان اخیر هنر و معماری در دنیا این یک ارزش به حساب میآید. اما آیا این ارزشگزاری مربوط به زمان ما و ناشی از جریانهای پس از مدرنیسم در هنر و معماریست؟
تا پیش از این که بشر دست به ساخت سازههای عجیب و توهمزای امروزی بزند، خطای دید تنها در هنرهای بصری به عنوان یک پدیده جذاب در قوه بینایی بود. نمونههای متعددی از خطاهای بصری طراحی شده در قرون گذشته یعنی در چهارصد سال اخیر هست که نشان از توجه خاص هنرمندان و مردم در طول دورهای طولانی به این پدیده است. در این پست علاوه بر برخی خطاهای بصری طراحی شده امروزی نمونههای قدیمیتر این نوع طراحیها را نیز با هم میبینیم.
- ۱ نظر
- ۲۹ فروردين ۹۳ ، ۱۳:۳۲