- ۱ نظر
- ۱۱ آذر ۹۲ ، ۱۰:۰۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
اتاق باران اینستالیشنی مهیجه که تجربهای یکتا رو عرضه می کنه. شما در یک فضای بزرگ قدم میگذارین با علم به این که می بینین باران شدیدی در حال باریدنه. اما در عین اعجاب و شگفتی، حتی یک قطره هم شما رو خیس نمی کنه!
چه طور چنین چیزی رخ می ده؟
از این جای کار، همه چیز کمی لوس می شه و از صورت شگفتآور اولیه -که خیلی هم ظرفیت داستان پردازی داشت- فاصله می گیره. موضوع از این قراره که فضای اتاق به صورت دیجیتالی رصد می شه به طوری که جای دقیق مخاطب در هر لحظه در فضا مشخصه. این طور نرمافزار کنترل کننده مانع اون می شه که در نقطه ی استقرار شما باران بباره و در واقع استوانه ای بالای سر شما رو از بارش خارج می کنه. این طوری شما با حرکت در فضا در عین اون که زیر باران می رید اما خیس نمی شید....
زیر باران باید رفت....