وقتی آموزش‌های دانش‌گاهی کاری به کار بازار کار نداشته باشند و مواد درسی نیز مدت‌ها به روز نشوند، در نهایت فارغ التحصیلان یا در فضای کار حقیقی سرگردانند و تازه باید چیزهای مهمی را بیاموزند، یا این‌که بازار کاری غیر پیش‌رفته و به دور از تکنولوژی‌ روز شکل می‌گیرد. اتفاقی که متاسفانه در دانش‌گاه‌های ایران خودمان شاهدش هستیم و اساتید نیز همت زیادی برای تغییر نشان نمی‌دهند. 

از همین رو استودیو پنج‌اوهفت که پیش از این هم تلاش‌هایی برای روزآمد کردن عرصه‌ی کاری خود و جذب معمارن جوان داشته، برای دومین بار فراخوانی برای جذب کارآموز منتشر کرده است. هر چند زمان زیادی برای ثبت نام در این دوره باقی نمانده اما می‌توان چنین حرکت‌هایی را شروعی برای انتقال تجربه‌های محیط‌های کاری به فضاهای آکادمیک دانست و امیدوار بود که سایر دفاتر معماری هم به زودی برنامه‌های ترویجی و آموزشی را در برنامه‌ی اصلی‌شان بگنجانند.

دانش‌گاه ادیان و مذاهب مسابقه‌ای برای طراحی معماری یک بنیاد بزرگ را فراخوان داده‌ و در حال برگزاری‌ست که با وجود جوایز معقول و متناسب و ابعاد وسیع پروژه‌ی طراحی، ۱- زمان بسیاری اندکی به طراحی آن اختصاص داده‌شده است. ۲- هیئت داوران مشخصی ندارد. ۳- به تلفن‌های اعلام شده کسی پاسخ نمی‌دهد. ۴- جوایز بالایی حتی تا نفر هشتم مسابقه نیز تخصیص داده شده است. ۵-دریغ از ایمیلی و تماسی و .. ۶- مجموعه زیاده‌خواهی‌های متعدد در توضیح برنامه. ۷-.... و  ۸-... و ...

خب همه‌ی این‌ها را باید به حساب چه گذاشت؟

این طور مسابقات -با تجربه‌ی امروز ما- بیش‌تر به دام‌هایی شباهت‌ دارند که خیلی اوقات پیش پای طراحان و برای ایده‌دزدی وسیع پهن می‌شود... 

گفته‌اند عاقل خودش را در معرض اتهام قرار نمی‌دهد. اما دوستان دانشگاه ادیان و مذاهب تقریبا هرچه می‌توانستند انجام داده‌اند تا اتهام را متوجه خودشان کنند. و این برای یک نهاد دانش‌گاهی بسیار بسیار بسیار بد است......

دوستان من! تا زمانی که مسابقه و دبیرخانه‌ای خود را متعهد شما نمی بیند به هیچ‌وجه خطر نکنید و تا از واقعی‌بودن تعهدات مسابقه و پاس‌داشت طرح و اندیشه‌تان مطمئن نشده‌اید  

در آن مسابقه شرکت نکنید!