بچهگی ها وقتی تو ترافیک اندک اون روزهای تهران می موندیم، وقتی شکایت می کردیم به بابا که پس چرا نمی ره، یادم هست می گفت سفت بشین بزنم دنده هوایی! و من تا مدت ها تخیل می کردم که الان پرواز کردیم و بالا خیابان هستیم و ..... و به کل یادمون می رفت خیابون و شلوغی و ...
تخیل ما اون روزها اون قدر قدرتمند بود که بتونه جسم سنگین ماشین رو از کف خیابون های تهران بکنه و بر فراز تهران به پرواز دربیاره اما این روزها... امان از این روزها!
این اتود خوب، خودرویی پروازیه که نه با تخیل شریف کودکانه که به مدد طراحی و تکنولوژی از دنده هوایی برخوردار شده :)
- ۲ نظر
- ۱۱ ارديبهشت ۹۱ ، ۲۱:۴۶