یکی از انواع روباتﻫﺎ روباتﻫﺎی شبهﺍنسانی هستند. بدنهﻯ این روباتﻫﺎ شبیه بدن انسان است. هدفﻫﺎی مختلفی از ساخت چنین روباتﻫﺎیی وجود دارد؛ مانند استفاده از توانایی آنﻫﺎ برای انجام کارﻫﺎی انسان؛ مطالعه و پژوهش در مورد حرکت بر روی دو پا؛ یا اهداف دیگر.

آلدباران شرکتی است که روباتﻫﺎی شبهﺍنسانی ﻣﻰسازد. اسم یک نوع از این روباتﻫﺎ ناﺍو است. در وبﺳﺎیت این شرکت، ناﺍو به عنوان روباتی معرفی شده، که بسیار دوستﺩاشتنی است؛ و سازندگانش از زمان تولد او تا کنون برای ارتقای هوش مصنوعی او در تلاش بودهﺍند، تا در نهایت او به دوست و همﺻﺤﺒﺘﻰ برای ما انسانﻫﺎ تبدیل شود. آیا انسان در زندگی دچار مشکلی شده، که ﻣﻰخواهد برای خودش از میان روباتﻫﺎ دوست و همﺻﺤﺒتی انتخاب کند؟ 

می گویند ما ایرانی ها به شدت کم خوان هستیم! یعنی سرانه مطالعه اندکی داریم. آفتی که جان بشر معاصر را در تمام جهان گرفته است و البته در ایران ما دو چندان.... جایی دیدم سرانه بیش ترین مطالعه در جهان 40 دقیقه در روز است که اگرچه سرانه بسیار خوبی ست اما نشان از آن دارد که کلا در جهان مطالعه آفت خورده است. در چنین وضعیت بد فرهنگی آیا سهم رسانه ها و تبلیغات برای فرهنگ کتاب خوانی خیلی زیاد نیست؟ تلویزیون ملی ایران در ازای هر چند آگهی بازرگانی پفک و آگرین به فکر فرهنگ کتاب خوانی می افتد!!!؟ اصلا اولیای امر ضرورت این مهم را می فهمند!؟ راستی آن ها هم مسئولین همین جامعه با این سرانه اندک کتاب خوانی هستند, پس انتظار چندانی نداشته باشید.

چند وقتی ست که یک ویدیواینفوگرافی جذاب در شبکه افق سیما پخش می شود که به طرز نویدبخشی در قالبی ساده و کارتونی مقوله کتاب خوانی را مورد نظز دارد. فضای تصاویر با وجود قدرت و ضعف های طراحانه تصویرسازی ها, با کنتراست رنگی پایین و رنگ های شاد و جذابش به خوبی حال مخاطب را خوب می کند و برای دقایقی به فکر فرومی بردش. طراحان خانه طراحان انقلاب اسلامی با طرح تمام راه های مطالعه مخاطب را مجاب می کنند که اگر نمی خوانیم نه از کمبود و نبود امکانات و کاستی های جامعه و مشکلات زندگی ست که از خودمان است.