بن جانسون بیش از نیم قرن است که معماری را نقاشی می‌کند و با علاقه‌ی عجیب‌ش به جزئیات و فضاهای معماری، تابلوهایی بزرگ را در بازآفرینی آن‌ها اجرا می‌کند. او این توانایی در ترسیم واقع‌گرا از ساخته‌های انسانی را پیش‌تر برای معمارهای معروفی هم‌چون فاستر و چیپرفیلد به کار گرفته است تا بیانی نقاشانه از معماری آن‌ها داشته باشد. جانسون برای هر یک از این تابلوها هم‌راه با تیمی پنج شش نفره چندین ماه وقت صرف می‌کنند و در نهایت آثاری پرنقش و نگار به خصوص از بناهای سنتی  را می‌آفرینند. آثار او بیش‌تر بر رسم دقیق جزئیات معماری و رنگ عناصر تمرکز دارد و تنها نورپردازی‌ها است که گاهی مصنوع بودن کار را فاش می‌کند. به نظر می‌رسد حتی اگر برای مخاطبین یک اثر معماری، تصویر عکاسی شده از آن با نقاشی از بنا تفاوتی نکند، اما یک نقاش علاقه‌مند از هم‌راه شدن با معمار و لمس ذره ذره‌ی بنا لذت خواهد برد. به خصوص شیفته‌گی جانسون در بازآفرینی ساخت‌مان‌های دوران اسلامی اسپانیا کاملا محسوس است.

 

«نقاشی‌های عاشورایی» حسن روح‌الامین در هفدهمین جلسه حلقه هنر به نمایش درآمد و پیرامون آن‌ها نیز بحث‌های خوبی درگرفت. نقاشی‌هایی که در اوج صداقت و لطافت برآمده از هنرمندانه‌گی‌های روح‌الامین عزیز اما با قدرت قلمی بی‌رقیب و عالی قلم‌زده شده‌اند. روح‌الامین که به دلیل تبحر خاص‌ش در طراحی و نقاشی و به خصوص طراحی فیگور انسانی، به سراغ صحنه‌هایی خاص از واقعه‌ی عاشورا رفته است، به حق در ارائه تصویری نو و عینی از این حماسه عظیم گامی بزرگ برداشته است. گامی که به تایید حرف‌های خودش اصلا با هدف همین روایت تصویری و به منظور ماندگاری در تاریخ هنر شیعی برداشته شده است. تابلوهای روح‌الامین در ابعاد بسیار بزرگ هستند و مطلقا برای رفتن روی دیوار یک خانه کشیده نشده‌اند. روح‌الامین در تعبیری لطیف خود این نحوه طراحی و نقاشی را روضه‌خوانی نقاشانه می‌داند.

همان‌طور که در جلسه هم مطرح شد در کنار همه این تمجیدها نگاه‌هایی متفاوت نیز به کارهای روح‌الامین وجود دارد. برخی معتقدند روح‌الامین با ارائه چنین تصویر عینی واقع‌گرایی از واقعه‌ای حماسی که بیش‌تر در فرهنگ و تصور ما صورتی اسطوره‌ای پیدا کرده است، به نوعی آن را عینی می‌کند که در مقایسه با تجربه قرون میانی و رنسانس اروپایی می‌تواند زنگ خطری برای آینده هنر شیعی باشد؛ هنری که شاید با تکرار تجربه مسیحیت به شکستن برخی قداست‌های ذهنی شکل‌گرفته پیرامون چنین وقایع و تاریخ مقدسی منجر شود. نظر شما چیست؟