حتما شنیدهاید که در بیان بدبینی و خوشبینی و پیشباورهای ذهنی افراد از تعبیر عینک به چشم زدن و دنیا را به رنگی خاص مشاهده کردن استفاده میکنند. یا مثلا شاید تجربه زدن عینکی دودی یا رنگی به چشم داشته باشید. دیدن جهان پیرامون به رنگی تشدیدیافته خارج از رنگ واقعیت محسوس، به طور جدی بر احساس ما نسبت به محیط پیرامون موثر است. رنگها با خودشان حال و هوا و حس و حتی گاهی مفاهیمی ذهنی به همراه دارند. دیدن آسمانی سرخ با دیدن آسمان آبی پرکنتراست دو احساس مختلف را نسبت به طبیعت در ما ایجاد میکند.
این تفاوت در شناخت، دستمایه ایدهای جالب در طراحی یک فضای شهری آیکونیک در دانمارک شده است. اولفور الیاسون با طراحی راهرویی دایرهای با محیط یک و نیم کیلومتر که جدارههای آن هر صد و پنجاه متر یک بار با رنگی خاص شیشه شدهاند، تجربهی درکی پانوراما و ۳۶۰ درجه از شهر اما در رنگهای متفاوت و حال و هوای مختلف به شهروندان داده است.
شما در رینگی در بالای یک ساختمان بلند به راحتی میتوانید تمام پهنهی شهر را ببینید اما هر سکانس از افق شهری با یک رنگ خاص دیده میشود و تبدیل رنگها به هم نیز با روشی پیوسته و بدون اختلاف فاحش رنگی طراحی شده است.
- ۴ نظر
- ۲۶ شهریور ۹۲ ، ۲۳:۱۲