بعضی چیزها شاید غیرمنطقی به نظر برسد اما ما آدم‌ها دوست‌شان داریم. مثلا صدای تق و تق ماشین‌های تحریر قدیمی را دوست داریم و اگر دقت کنید همین الان هم در بسیاری از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی، صدای تایپ با ماشین تحریر و بردن نشان‌گر آن به سرِ خط به عنوان تیتراژ ابتدایی انتخاب می‌شود.

اگرچه ماشین‌های تحریر مکانیکی در زمان خود تنها راه حل ممکن بوده‌اند، اما الان که صفحه کلیدهای ما همه دیجیتالی و حتی گاهی بی‌سیم هستند، بازگشت دوباره به دوران فرآیندهای مکانیکی و صدای ممتد تق و تق احتمالا دیوانه‌گی به نظر برسد. با این وجود گروه Lofree این راه را برگزیده و طرحی امر‌روزین و مینی‌مال را از ماشین‌های تحریر سنتی ارائه داده است، ماشینی که دکمه‌های گرد برجسته داشته و با فشار دادن آن‌ها همان صدای خاطره‌انگیز به گوش خواهد رسید.

سازمان فضایی ناسا برای معرفی سیاراتی که اخیرا به وجودشان پی برده، پوسترهایی را طراحی کرده است. طراح پوسترها برای بیان این موضوع اصطلاحا از سبک رترو استفاده کرده است و با بهره بردن از هنر آرت دکو به نوعی بازگشت به عقب داشته است. این موضوع را به خصوص در استفاده از فونت‌های کلاسیک و انتخاب رنگ‌های او می‌توان مشاهده کرد. در هر یک از این پوسترها که از تصاویر تخت یا فلت ساخته شده‌اند، طراح با بیان یک ویژگی جالب از هر سیاره، با روشی ساده و صریح برای هر یک تصویرسازی کرده است. به نظر شما دلیل بازگشت به عقب طراح در انتخاب سبک چه بوده است؟