- ۷ نظر
- ۱۴ تیر ۹۴ ، ۲۲:۲۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
تنها یک روز مانده به پایان زمان ثبتنام مسابقه یانوندیزاین.
ثبتنام مسابقه مقارن با ساعات پایانی روز هفتم مهرماه ۱۳۹۲ به پایان خواهد رسید ولی شرکتکنندگان میتوانند طبق تقویم اعلام شده تا تاریخ ۱۵ مهرماه ۱۳۹۲ آثار خود را به ایمیل یانوندیزاین (yanondesign@gmail.com) ارسال کنند.
این پست با اضافه شدن تصاویر جدید بازنشر شده است.
---------
یکی از چیزهایی که در انقلاب فیزیک مدرن رخ داد تغییر نگاه ما به ماهیت زمان بود. زمان که تا پیش از دوران مدرن به عنوان یک ماهیت تغییرناپذیر و فارغ از روابط فیزیکی میان اشیا دانسته شده بود، به ناگاه به عنوان بعدی جدید و در نسبت تنگاتنگ با سایر ابعاد هستی و موثر و تاثیرگذار بر آنها شد. این تغییر نگرش یقیناً تنها بر فیزیکدانان و دانشمندان علوم تجربی اثر نگذاشت، بلکه دامنه تاثیرات فیزیک نوین را به خوبی میتوان بر جمیع آثار هنری دوران نهضت مدرن جستجو کرد.
حالا چرا اینها را گفتم؟ به نظر میرسد خود «زمان» از همان دوران موضوع توجه هنرمندان شده باشد. اخیرا فونگ کیوی با تصویربرداری متعدد در طول ۲ تا ۴ ساعت در حوالی غروب و یا طلوع خورشید از منظرهای خاص از فضای شهری و سپس کلاژ هنرمندانه این تصاویر سعی دارد تا ماهیت زمان را که معمولا در پس سرمشغولیها کمتر به چشم میآید، آشکار کند.
چندین ساله که میگن امروز یعنی 21 دسامبر 2012 پایان دوران و دنیاست :) و خب برای کسایی که رسانهها رو در دنیای امروز رصد میکنن بدیهیه که این بازیها هدفمند و به غرض خاصی تدوین میشه. سوای سودها و کلاشیها که این وسط به بهانههایی این چنین نصیب برخی میشه، مدیریت جامع دنیای نوین هم یقینا سود و منفعت خودش رو در این بازیها لحاظ میکنه.
حالا بگذارین از کنار این حادثه ما هم با هم چیزی ببینیم. گویا این پیشگویی یکی از منابع خودش رو در تقویم سنتی مایاها جستجو میکنه. تقویمهای باستان گاهی اونقدر برای ما ناشناخته هستند که هر تصویر و نماد و نشان و خطی رو در اونها به عنوان پیامی ناشناخته قلمداد می کنیم. و شاید هم واقعا چنین باشه
اما تقویمهای دنیای جدید این طور نیستند و غالبا تنها نشاندهندهی روز و ماه و سال و مناسبت ها هستند. در سالهای اخیر هم اگرچه در حاشیه تقویمها با محتواهایی ادبی حکمی و علمی روبهرو هستیم اما باز هم خود تقویم حرفی بیشاز سال و ماه و روز برای آدم نداره.
برای همینه که تقویمهای این پست لازمه دیده بشن. تقویم هایی که در کنار همون سال و ماه و روز حرفی و نکتهای و گاهی حتی تذکری عمیق به گذر عمر دارند. و دارای پیامهای نهفته ای هستند که از این منظر با تقویمهای باستان همانندی دارند
چند روز اخیر را به علت مشغله درسی فراوان مجبورم به تعطیلات بروم! ان شا الله جند وقت بعد برای جلسه دفاع پایان نامه دعوت تان می کنم
شرمنده....... این چند روز می توانید از آرشیو 1700 پست تا کنون یانون دیزاین که یقینا خیلی هاشان را تا به حال ندیده اید استفاده کنید و لذت ببرید
دوستانی که در شبکه های اجتماعی هم رفت و آمد دارند بد نیست هر پستی که از این آرشیو یک و نیم ساله دیدند و به دلشان نشست به اشتراک بگذارند :) ممنون
منهتن اون طور که از توصیفات افراد و نوشته های روزمره و تصاویر سینمایی و منطق حاکم بر شهرسازی مدرنش برمیاد جای چندان زیبا و آرام بخشی نیست؛ هرچند به تمامه پایتخت تمدن جدیده و غرق در مظاهر اون... برای همینه که وقتی کسی به این قدرت بتونه چنین چیزی رو زیبا نشون بده لازمه کارش رو دید؛ فنی که در خلق تصویر به کار برده، و انتخاب های هنرمندانه ای که کرده
راستی چند شات دیدنی داره؛ یکی ش اون بخشی که از پروژهی High line تصویربرداشته ، دیگری متروی منهتن و البته ریتم تصاویر شبش...
وقت طلاست!
شاید واقعا تا این مفهوم تجسم عینی پیدا نکنه خیلی از ما باورش نکنیم و به راحتی آب خوردن زمانهامون رو از دست بدیم؛ فرصت هامون، جوانی مون و دنیامون رو... دنیایی که مقدمه ای برای متن بلند زندگی ابدی مونه....
طراحی های این جناب بارکووسکی، نمادپردازی هاش متناسب با هر واحد از زمان به طور خاص و نگاهی که به داستانها و اساطیر داره و نمادپردازی های عمومی ش دیدنی و جالبن.