یک سازمان متمرکز برای نجات و بازسازی زندگی مردم بی بضاعت در هند، پوسترهایی رو برای جمع آوری کمک های مردمی سفارش داده. شعار این پوستر ها "مجموعه ی زمستانی" است . این پوستر ها با نمایش چهره‌ی معصوم کودکان بی‌گناه و فقیر در قالب مدل‌های نمایشی مد به مخاطب تلنگری می‌زنه و به یادش میاره، زمانی که شما لباسهای گرم زمستانی به تن می‌کنید امثال این کودکان با تکه‌های روزنامه و مقوا خودشون رو می پوشونند. در پایین پوستر هم از مخاطب درخواست می‌شه که لباس‌های کهنه‌ی خودشون رو برای اهداء به افراد مستحق به این سازمان بفرستند.

خلاقیت در استفاده ی به جا از فضای عکس‌های تبلیغاتی مد در کنار چهره‌ها ی تاثیرگذار و چشمان خیره به مخاطب راز موفقیت این کارها به‌شمار می‌ره. 

نتیجه‌ی نصب این پوستر‌ها در مکان‌های عمومی از جمله کلیسا، مترو و خیابان‌ها اهداء 6000 دست لباس از طرف مردم برای کمک به این افراد بوده. در صورتی که پیش بینی می‌شده که 3500 دست لباس اهدا بشه. 

با یک اتود پیش‌رو روبه‌رو هستیم.
این طرح نگاهش به زمستان و تابستان ماننده نگاه معماری سنتی خودمونه به نوعی. دو کیفیت مختلف زندگی رو برای این دو فصل درنظر داره اما برخلاف معماری سنتی که از انسان می خواد تا بر اساس تغییر فصل مکان زندگی و کیفیت ش رو با جابه‌جایی و اتاق به اتاق رفتن، تغییر بده، این بار خود معماری شکل‌ش رو متناسب با فصل عوض می کنه!

البته طبعا این تغییر شکل معمارانه مصرف انرژی ‌هایی رو به سیستم تحمیل می کنه ولی خب راه‌بردهایی هم هست برای تامین اون انرژی.

برف‌بازی آدم بزرگ‌ها، گاهی خیلی با برف‌بازی های آدم های کوچیک‌تر فرق نداره. حتی به نظر من آدم برفی های ما بچه کوچولوها، گاهی خیلی صادقانه تر و زیباتر از این آدم برفی‌های محیرالعقول بی اصل و نسبه! اما به هر تقدیر فنی که چنین عجایبی رو خلق می کنه ، دیدنیه!