- ۱ نظر
- ۳۱ خرداد ۹۴ ، ۱۱:۰۵
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
ارتباط با گیاهان و رسیدهگی به آنها شاید از نیازهای یک انسان باشد که در عصر حاضر مغفول مانده است. تفاوت است میان پروش دادن یک گیاه با زمانی که افراد تنها مصرف کنندهی آن هستند. آنتونیو اسکارپونی برای یادآوری دوبارهی این موضوع به شهرنشینان گلخانهای را طراحی کرده، که در ایستگاههای شهری برای دقایقی مردم را با گیاهان سرگرم میکند. در مکانهایی مثل ایستگاه اتوبوس، فضای بازی کودکان و حتی مدارس، این اتاقکها با حفظ گیاهان در مقابل گازهای سمی هوا و حیوانات، زمینهای را برای ارتباط بیشتر مردم با گیاهان فراهم میکنند. برای آبرسانی طبیعی به گیاهان، طراحان محفظهای ۵۰۰ لیتری را بر بام این اتاقک قرار دادهاند که به شیوهی قطرهای آب را به آنها میرساند و با پر شدن محفظه، پرچمی قرمز رنگ بر بالای نمایان میشود. طرح اسکارپونی از لحاظ ایدههایی که به خودگردان بودن این گلخانه منجر میشود حائز اهمیت است، اما بعید نیست که چنین کاربریهای کوچکی در ارتباط با فضای نامتجانس پیرامونشان متروکه رها شوند.