برای بازنمود یک منظرهی طبیعی با فرمهای سیال و غالبا غیر گونیا، وقتی هنرمند تصمیم میگیرد کار خود را با برشی چهار طرفه و با زوایایی عمود از محیط مورد نظرش انتخاب کند، تقابلی جالب و غیر قابل انتظار رخ خواهد داد. خصوصا اینکه از مواد انعطاف ناپذیری مثل شیشه برای این منظور استفاده شده باشد.
بن یانگ هنرمند نیوزلندی، با تاثیری که از زندگی در مجاورت اقیانوس گرفته است مجسمههای خود را با دقت و حوصلهی زیاد از شیشه و بتن میسازد. انگار جذابیت همنشینی بتن و شیشه، پس از معماران مدرن به مجسمهسازهای امروزی نیز سرایت کرده است! او قسمتهای شیشهای را پس از طراحی، لایه لایه برش میدهد و از این برشهای دوبعدی مجسمههایی سه بعدی میسازد. شکست نور در شیشه و تغییری که هنگام نشان دادن اجسام پشت خود در آن ایجاد میکند پیش از پیش حسی شبیه به آب را القا میکند. علاوه بر اینکه یانگ صرفا متریال خام را در قالبهای مدنظرش پیاده نکرده، بلکه دقت به جزئیات در بازنمایی طبیعت صخرهها و اقیانوس کار او را باورپذیرتر ساخته است.
- ۱ نظر
- ۲۸ دی ۹۳ ، ۰۸:۰۰