قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
عکاسی‌های اما فیلیپس از معادن سنگ نمک غرب استرالیا بیشتر به رویا می‌ماند. به سرزمینی بی‌کران و رویایی که نظیر آن در جهان واقعیت کم‌تر قابل تصور است. در چنین جهان بی‌رنگی قابل پذیرش است که کنتراست بی‌کران سفید با هر نقطه یا شی رنگی و حتی با بستر آسمان آبی شاید بیش‌ترین دست‌مایه عکاس برای انتخاب شات‌های عکاسی خود باشد.
می‌شود ساده نگاه کرد، شاید هم گاهی اصلا باید ساده دید. مثلا وقتی به کوهستان می‌روید و نمی‌توانید آن طور که فکر می‌کنید نیاز است با خود وسایل حمل کنید، این طور وقت‌ها که هم نیاز هست و هم محدودیت هست، ایده‌های نابی به ذهن می‌رسد که عصاره‌ی نیاز و فکر طراح است. همه چیز به قدر کفاف و احتیاج!
طرح مدولار این چادر مسافرتی چنین چیزی بود. در کمال سادگی ولی پاسخ‌گو و با قابلیت‌های ترکیبی جالب توجه.
"دبی رها شده" نام مجموعه عکسی انتقادیه که به خوبی و درستی روند احمقانه توسعه تمدنی این شیخ نشین بی عقل عرب رو در کویر حاشیه خلیج نیل‌گون فارس به نقد می کشه؛ توسعه ای که به قیمت از بین رفتن تمام هویت ها و اصالت های انسانی و ارزش‌ها و منابع طبیعی منطقه انجامیده و از "دبی" شهری مسخ شده ساخته که مردمان‌ش تنها و تنها به سودای "شکم" غرق در تمتع هرچه بیشتر از پیرامون‌شون روند حیوانی خودشون رو طی می کنن......
ببخشین اگه کمی به ظاهر تندروی کردم. ظلم این عرب شیخ نشین احمق در حق بشریت و کره زمین خیلی زیاده......
(راستی تذکر بدم ها! بنده به هیچ وجه نگاه های ناسیونالیستی ایران پرستانه ندارم و اتفاقا اعتقاد دارم همین امروز هم از گروهی از مردم جهان که سرشون به تن شون میارزه، برخی عرب هستند و جانم فداشون..... اما با ظلم در هر لباسی و قومیتی دشمنم. چه فارس و چه عرب)
