صورت محسوس عالم درگیر هندسه‌ی رازآمیز پیچیده‌ای‌ست که حتی دانش‌های تجربه‌مدار عصر ما نیز به وجود این قوانین ظاهرا غیبی معترفند. هندسه‌ای پنهان بر مکانیک عالم حاکم است و این هندسه پنهان در روزگار قبل به خوبی در آثار هنری جهان سنت دیده می‌شد. این روزها هم هنرمندان برای خلق آثار ماندگار دوباره به این غیب پناه می‌آورند. هرچند غیبی آلوده به مفاهیم و عبارات و از دریچه عینک علمی چون فیزیک باشد.  هنرمند روسی تاتیانا پلاکهوا با استفاده از ترکیب مدارات و اطلس‌ها و هندسه‌های شعاعی پرده‌هایی راز‌آمیز به تصویر کشیده است که گویی هر کدام دقایقی آدم را به تفکر و تصور ناپیداها می‌کشاند.

رقص‌ سایه‌ها نام مجموعه مجسمه‌هایی از دیت ویگمنه که به صورت توده‌هایی ناموزون و نامفهوم طراحی شدند و در طی چرخش و به قولی رقص در مقابل یک منبع نور تنظیم شده، در زاویه‌ای خاص تشکیل سایه‌ای معنادار بر سطح دیوار می دن. به این ترتیب در یک آن نگاه هوش‌مند و مدبر یک تدبیرگر در پس ظاهری نامفهوم هویدا می‌شه.   

با اون که می دونم دیدن اتودهایی مانند این و یا این در یانون‌دیزاین چنان سلیقه شما رو بالا برده که به آسمون‌هایی این قدر دروغین دیگه توجهی ندارین و خدا رو شکر بابت این نظرگاه بلندتون! اما
ساخت ساده این لوستر با استفاده از دونه‌های یونولیت اون هم به بیان جناب طراح، یونولیت های بازیافتی ای که مدت‌ها زیر میزش مونده بودن و نمی دونسته چه کارشون بکنه :) خیلی چشم‌گیر و دیدنی بود!
در ضمن شاید هم هر شب با روشن کردن این چراغ یاد خورشیدی بیافتین که پشت ابرهای غفلت و نسیان ما مخفیه... نه که حاضر نباشه ، ظاهر نیست و واقع اونه که ما از او در غیبتیم....