سبک پرجزئیات و شلوغ ویکتوریایی را این بار فینچ و فوریکر برای خانه‌ی یک گیاه انتخب کرده‌اند. بناهای معماری مینیاتوری فلزی که توسط خریدار سرهم شده و پوششی مسقف را برای یک گیاه آپارت‌مانی می‌سازند. اگرچه به نظر می‌رسد وجود گشوده‌گی‌ها و شکست‌های فراوان در این سبک آن را گزینه‌ی مناسبی برای چنین پوششی کرده، اما پوشاندن این‌چنین گیاه بیش‌تر شبیه زندانی کردن آن‌هاست تا حفاظت و نگه‌داری‌شان. 

نکته‌ی قابل تامل دیگر احیای یک هویت تاریخی در این طرح است که اتفاقا ما به ازای تجسمی هم دارد. یادگارهایی که از قرن نوزده انگلستان باقی مانده‌اند را طراح این‌گونه کوچک کرده و به کاربر اجازه می‌دهد که با دست خود آن را دوباره بسازد و در خانه‌ی خود از آن نگه‌داری کند.

کارهای مدولار در طراحی مبل‌مان داخلی را زیاد در یانون دیزاین دیده‌ایم (+++). کارهای مدولار علی‌رغم ساده‌گی‌ ظاهری و شباهتی که به هم دارند، گاهی با یک ایده‌ی کوچک به کلی متفاوت می‌شوند. آی‌پات نام سازه‌ای است که استودیو سوپرکیک برای نظم دادن به وسایل و استفاده‌ی خلاقانه از فضا طراحی کرده است. آن‌ها به جای این‌که کوچک‌ترین مدول خود را مکعب‌هایی کامل درنظر بگیرند، قطعات کوچک‌تر فلزی را به عنوان پایه کار انتخاب کرده و با تغییر نحوه‌ی اتصال این شبکه‌ی فلزی، اجازه‌ی تغییر پذیری بیش‌تری را به آن داده‌اند. به این شکل اگر گیاهی را در قفسه قرار دهید، با هرچه بزرگ‌تر شدن گیاه می‌توانید دانه دانه از مِش اطراف‌ش کم کنید تا فضای رشد داشته باشد. علاوه‌بر این امکان اضافه کردن یک قفسه به بدنه‌ی کار و در بعد سوم از تفاوت‌های این طرح است که احتمالا به دلیل ضعف سازه در این شرایط نیاز به توسعه و طرح‌های پخته‌تری دارد. طراحان البته به همین قناعت نکرده و برای تسهیل استفاده از گیاه، برای آن‌ها کیسه‌هایی متناسب با قفسه‌ها طراحی کرده‌اند. کاری که می‌تواند طرح آن‌ها را با عنوان گل‌دان من معرفی کند!

پیچیده‌گی زمینه ایجاد الگوواره‌هاست و الگوواره‌ها براساس برخی نظریات قابل توجه‌تر هنری، محمل درک زیبایی هستند. ذهن ما در پس پیچیده‌گی برای خود تصویرها و الگوهایی می‌سازد یعنی در میان پیچیده‌گی‌ها آشنایی‌هایی پیدا می‌کند. توصیف همان چیزی که در نگاره‌ها و تزئینات پیچیده هنر اسلامی پیدا می‌شود. البته این توصیف کامل همه چیزی نیست که رخ می‌دهد بل‌که توصیف بخش مادی و جسمی چیزی‌ست که طبعا لایه‌های وجودی متعدد دیگری نیز دارد.

همیشه این پیچیده‌گی نیاز نیست محصول هندسه‌های پیچیده باشد. طراحان گروه پوسکو به کمک یک شبکه‌ی هندسی ساده و تنها با بهره‌گرفتن از عمق فضایی به پبچیده‌گی ظرفیت‌سازی در طراحی این غرفه محیط زیستی رسیده‌اند. این‌جا ناظرهای مختلف درک‌های جدید و الگوواری از فضا پیدا می‌کنند.