نمونه هایی از این گلدان های بزرگ شهری وجود داره که به واسطه تصنعی بودن متریالهای نفتی و سعی بی جهت طراح در اضافه کردن جزئیات نقش و نقوش روی بدنه شون در قالب گیری، به کارهایی بی هویت و بدساخت بدل می شن. درصورتی که باید در طرح دادن به کیفیت ساخت و مصالح و امکانات دردسترس به لحاظ فرمپردازی توجه ویژه کرد.
این طرح که از متریالی های طبیعی یعنی فیبر سلولزی با پوشش سیمانی و با روش قالبگیری درست شده اما با انتخاب خوب طراح و انتزاعی که از تنهی درخت نخل گرفته و مثل همون چیزهایی که بالا گفتم سعی نکرده مثلا عین نخل باشه (که با چنین متریالی منجر به کثافت کاری در اجرا می شه فقط!) تونسته گلدانهایی متناسب با ریشههای عمیق در حدود 106 سانتی متر، با هویتی جدید اما مورد قبول درست کنه.
- ۰ نظر
- ۰۲ ارديبهشت ۹۱ ، ۱۷:۵۹