حتما در بعضی از فیلم‌ها دیده‌اید که عده‌ای با نگاه کردن به ظرف شیشه‌ای، از وضعیت یک کشتی یا انسان در جایی دیگر با خبر می‌شوند، یا مواردی شبیه به این که در فیلم‌های علمی-تخیلی زیاد دیده‌ایم. ساخت‌مان‌های محبوس در شیشه‌ٔ دی یانگ چیزی شبیه به این داستان‌های افسانه‌ای است که این بار معماری نقش محوری آن را ایفا می‌کند. هنرمند، این بناهای مینیاتوری معلق در هوا را دورن لوله‌های آزمایش‌گاهی محبوس کرده است، لوله‌هایی که انسان را یاد نمونه‌برداری و آزمایش نیز می‌اندازند. انگار که ساخت‌مان‌ها را به هم‌راه زمین بسترشان از وسط شهر کنده‌ و آن‌ها را برای بررسی و آزمایش‌ آماده کرده‌اند !

شاه‌زاده روم به حلقه هنر آمد. انیمیشن خوش‌ساخت و سینمایی شاه‌زاده روم که چندی پیش در اکران جشن‌واره فجر نگاه‌های بسیاری از علاقه‌مندان صنعت انیمیشن و سینما را به خود جلب کرد و نوید افق تازه‌ای از انیمیشن ایران زمین را می‌داد حالا پیش از اکران رسمی ایران و هم‌زمان با اکران در برخی کشورهای منطقه، به جلسه ۲۶ حلقه هنر  آمد.

جلسه ۲۶ حلقه هنر مقارن با افطاری سالانه هیئت هنر و این بار در روز جهارشنبه ۱۰ تیرماه ۱۳۹۴ در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار خواهد شد.

هرچه جلو می‌رویم مرز بین هنرها یا حتی میان تخصص‌های مختلف کم‌رنگ‌تر می‌شود. برای مثال مرز میان هنر گرافیک، نقاشی، عکاسی و نقاشی‌های دیجیتال گاهی به کلی برداشته می‌شود. نیک جنتری، هنرمند انگلیسی این بار فقط با مفهوم این موضوع سروکار داشته و تنها از فن نقاشی برای کار خود استفاده کرده است. او نگاتیو دوربین عکاسی را به قطعات گوناگونی برش داده و از چیدن آن‌ها کنار هم تصاویر پرتره‌ای را شکل داده است. قسمت‌هایی از نگاتیو، که خود ظرفیت لازم از لحاظ رنگ و بافت را برای قرار گرفتن در تصویر داشت، بدون تغییر گذاشته و باقی برش‌ها را به نوعی نقاشی کرده است.

فارغ از نگاه تکنیکی به ماجرا، برداشت‌های دیگری نیز می‌توان از این مجموعه داشت. این‌که انسان‌ها ساخته شده از تک‌تک لحظاتی هستند که آن‌ها را زنده‌گی می‌کنند، لحظاتی که هر کدام تصویری لحظه‌ای‌ست که بر روی نگاتیو عمر به ثبت رسیده‌است!

رسانه‌های جدید مقتضیات خود را دارند. اگر بپذیریم که بخش عظیمی از اطلاعات امروز در کانال فضای مجازی یعنی اینترنت عرضه می‌شود باید قبول کنیم دیگر پوستر به معنای سنتی آن نمی‌تواند رسانه‌ی تبلیغاتی کاملی تلقی شود؛‌ وقتی پیش‌رفت حیرت‌انگیز سینما حرکت را به یک چیز طبیعی در تجربه‌های بصری مخاطب تبدیل کرده‌است، پوسترهای ایستا -هرچند دارای عمق معانی و لایه‌های پنهان باشند- شاید دیگر برای مخاطب عام و هدف تبلیغات جذابیت کم‌تری از یک قطعه ویدیوی سینمایی داشته باشند.

مقتضای چنین فضایی شاید پوسترهای متحرک یا گرافیک‌های متحرک GIF باشند که به زعم برخی هر روز شیوع و کاربرد بیش‌تر پیدا می‌کنند. نمونه‌های زیر اتودهایی از پوسترهای سینمایی و تبلیغاتی متحرک است. تجربه‌ای که تا به حال به صورت جدی و حرفه‌ای برای تبلیغات یک فیلم‌ سینمایی به کار گرفته نشده است.

وبلاگ اطلاع‌رسانی حلقه هنر نوشت: حلقه هنر هجدهم چهارشنبه بیست و سوم بهمن‌ماه ۹۲، با اکران و بررسی تحلیلی «فیلم داستانی لکه» به کارگردانی محمدباقر مفیدی‌کیا به همراه گفت‌گو و پرسش‌ و پاسخ پیرامون اثر برگزار می‌گردد.

قبلا هم در یانون‌دیزاین با این هنرمند جوان عرصه سینمای کشور آشنا شده‌اید. مفیدی‌کیا شاعری خوش‌ذوق، کارگردان کلیپ محبوب «ایستاده‌ایم» است.

پوستر فستیوال سیاسی اسکار هشتاد و پنجم حال و هوایی غریب و متفاوت و البته برای اهالی فیلم و سینما جذاب داره.

در این پوستر اولی موس با ایجاد شبکه‌ای هشتاد و چهارتایی از جایزه اسکار با تغییر شکل هر کدوم از این جوایز به شکل شاخص‌ترین ویژگی تصویری فیلم برنده اون‌سال به نوعی تقویم و تاریخ‌چه اسکار رو در یک پرده پیش چشم میاره.... ایده  و اجرایی جالب.

با اون که می‌دونم به نحس (در مقابل یمن) سیاست‌های جاهلانه صداوسیمای ایران، اکثر شما اسکار رو می‌شناسین اما برای اون‌ها که با اسکار آشنایی ندارند باید بگم جشن‌واره اسکار یک سالانه‌ی سینمایی در امریکاست که بر مبنای اعتقادات و جنجال های سیاسی فیلم‌هایی رو هر ساله از وجوه مختلف منتخب می‌کنه. این جشن‌واره در سال قبل در حرکتی احمقانه صرفا به خاطر جنجال‌هایی که پیرامون یک فیلم ایرانی رخ‌داده بود در بخش فیلم‌های خارجی‌ش فیلم ایرانی جدایی نادر از سیمین رو برگزیده کرد و امسال نیز به فیلم آرگو که روایتی تخیلی و البته موهن از جریان تسخیر لانه‌ی جاسوسی امریکا در ایران به دست انقلابیون ایرانه ، جایزه داد.

 برخی فیلم‌ها در تاریخ سینما اون‌قدر ماندگارن و اون قدر من و شمای مخاطب اون‌ها رو پذیرفتیم که یک شات از پشت صحنه‌شون گاهی می تونه برامون عجیب یا غیرقابل قبول باشه؛ جا می خوریم وقتی ناگهان اون کارکترها و اون روابط رو در حالت پشت صحنه می بینیم. غالب این فیلم‌ها همون هایی هستند که آیکونی برای سینما شدند و مترادف با مفهوم سینما هستند .

غالب شات های زیر رو بدون اون که عنوانی خاص زیرشون باشه می دونیم مربوط به چه فیلمی هستند.
و این خیلی جای فکر داره که زبان سینما داره واژگان خودش رو و حتی متن‌های خودش رو در زبانی ورای زبان‌ها و در گستره فرهنگی جهانی، می سازه.

 

دیدین تو کتابای داستان های وحشت ناک و هیجان انگیز یه خونه هایی می کشه که عجیب و غریب‌ند و کلی احساسای بچه گانه تون رو برمی‌انگیزن!؟ این جا چند نمونه واقعی از اون خونه‌ها و کلبه‌ها رو داریم.

با یادداشت خوب و دوستانه‌ای که آقای لطفی زاده در یانون‌دیزاین ثبت کردند، به نظرم کم کم باب پرداختن به مقوله‌های هنرهای مربوط به سینما هم در یانون‌دیزاین باز شده. اوایل سعی می‌کردم پست‌های فیلم‌دار نگذارم ، چرا که فکر می‌کردم برخی از شما دوستان با اینترنت های شهری، سخت بتونین فیلم‌ها رو ببینین.
با اون که کماکان این محذور و این اندیشه باقیه اما هرچه پیش می ریم چیزهای دیدنی زیادی هستند که به خاطر همین نگاه در یانون‌دیزاین از دیدن‌شون محروم می مونیم. دوستانم که احیانا قادربه دیدن کلیپ‌های ویدیویی نیستند، ببخشند ما رو....
-------------

تیتراژ آغازین فیلم Bunraku . هرچند من خود فیلم رو ندیدم، اما تیتراژ موشن‌گرافیکی در اوج هنر و ایده‌پردازی بود که با صداگذاری بی‌نقص‌ش راه انتقاد رو بر خودش سخت تنگ کرده . تیتراژ یک بار سیر داستان خلقت تا امروز  رو از دید جهان بینی حاکم بر فیلم روایت می کنه و صحنه رو در لحظه‌ی آغازین فیلم تحویل کارگردان می ده. احتمال می دم این تیتراژ به مراتب از خود فیلم دیدنی تر بوده باشه! :)