هرچند حماقت و زیبایی‌شناسی جریان طراحی پارامتریک گاهی آزاردهنده می‌شود اما ساخت و پیچیده‌گی‌های دیجیتالی آن در برخی از این آثار چنان جالب توجه‌اند که سخت می‌شود از کنارشان به راحتی گذشت. حالا در کم‌تر از یک ماه (۱ روز کم‌تر!) دوباره مارک فورنس یعنی طراح پیش‌رو گروه THEVERYMANY خود را به یانون‌دیزاین رسانده است! این بار با یک پاویون خودایستا با ساخت قابل توجه و پیچیده.

فورنس با طراحی یک سازه‌ی خوداتکای پوسته‌ای متشکل از ۷۲۱ ورقه برش و خم خورده آلومینیومی و بیش از ۱۴ هزار اتصال نقطه‌ای،  یک فضای بازی متفاوت با چندین رنگ جذاب و طیفی خاص در پارکی در کانادا ساخته است. اسنادسازی دیچیتال طرح و سندهای نهایی که به منظور ساخت در محل تدوین شده‌اند از دیگر جذابیت‌های این اثر متفاوت هستند

فضا ظرفیت بازی دارد. فضای خام بدون هر گونه وسیله بازی می‌تواند خودش برای بچه‌ها هیجان انگیز و جالب باشد و به نظر می‌رسد بازی در فضا -که کودک در آن محاط است- نسبت به بازی کودک با اشیا -که کودک بر آن‌ها محیط است- اخلاق بهتری را برای کودکان به همراه دارد. در چنین بستری برای بازی، بچه به جای آن‌که حاکم مطلق اسباب‌بازی‌هایش باشد و با هر کدام هر کاری که بخواهد بکند، خود در تزاحمات و چالش های طبیعی با فضای محیط بر خودش است و این در سازندگی روحی و واقع‌گرایی کودک تاثیر خوبی دارد.

خانه جری را استودیو پیاز طراحی کرده است. خانه‌ای که برای یک زوج جوان و چهار پسرشان در تایلند طراحی شده است و خود معماران طراحی آن را ملهم از خاطرات ذهنی‌شان از کارتون تام و جری و اتفاقات هیجان‌انگیز این کارتون می‌دانند. خانه درون خود یک خالی عظیم دارد که در ترازهای طبقات گوناگون با توری حساب شده بسته شده است. این تورها در ترکیب با نردبان‌ها، سطوح شیب‌دار، حفره‌ها و  تونل‌ها یک ظرفیت بازی عظیم را در تمام این خانه ایجاد کرده است. بچه ها می‌توانند بدون هیچ اسباب‌بازی خاصی تمام روز را مانند تام و جری دنبال هم بدوند و بارها لذت افتادن بی‌خطر از ارتفاعات را تجربه کنند..... فضا در این جا بزرگ‌ترین اسباب‌بازی بچه‌هاست.