چند دهه آغازین قرن بیستم مصادفه با جنبش مدرن در معماری؛ جریانی که ناگهان در پی نیازی محسوس و به پشتوانه ی یک قرن تلاشهای فنی و ایدئولوژیکی، ناگهان با خلق آثار معماری متفاوت و بزرگ نام خودش رو در جریانها و مکاتب هنری معماری تاریخ ثبت کرد.
از خیلی اخبار و اطلاعات و اسناد می شه متوجه شد که بشر در این سالها به شدت جوزده و تحت تاثیر دستیافتههای خودش بوده به طوری که فکر میکرده دیگه کلید تصرف در طبیعت و خدایی بر زمین رو به دست آورده؛ و چه زود این وهم و خیال پایان پذیرفت؛ جنگ های جهانی، بحران نفت نیمه دوم قرن، انقلاب اسلامی ایران، فروپاشی شوروی و بن بست امپریالیسم جهانی.....
این چند قطعه عکس رو از یکی از سایتهای خاطرات تصویری اون سالها براتون انتخاب کردم.
معماران بزرگی که در جشنی تفریحی، از سر ذوقزدگی، لباسهایی به شکل بناهای بزرگی که ساختند پوشیدند. امپایراستیت و سایر برجهای بلند نیویورک. آدم در عین طنز بودن، احساس می کنه دارن یک مناسکی انجام می دن.