با استفاده از تشبیهی متناسب به یک جاندار بزرگ در طراحی یک محصول ساده و دم دستی اداری، فضای جدی میز کار اداری شما کمی لطیف‌تر می‌شود. طراح در طراحی این دست‌گاه منگنه کاغذی، با استفاده از فرم جالب یک نهنگ و ترکیب‌بندی خوبی که میان اجزای دستگاه منگنه و عناصر بدن و چهره‌ی نهنگ برقرار کرده است، در کنار خلق یک کارکتر مستقل، موفق به طراحی وسیله‌ی دوست‌داشتنی شده است. 

در طراحی فضاهای داخلی، روی‌کردهای متفاوت و جدیدی در طراحی ساعت‌های دیواری می‌بینیم که به جز نوآوری استفاده از ظرفیت‌های نمادین گذر زمان و ارائه چیزی فراتر از یک عنصر کارکردی نشان‌دهنده ساعت نقطه مشترک همه این نگاه‌هاست. در روی‌کردی نوآورانه‌تر و جدیدتر شکستن قالب‌ سنتی ساعت و بسط آن در سطح دیوار را شاهد هستیم. در چنین طرحی ساعت یک اثر چیدمان دیواری به حساب می‌آید که به عنوان یک مجسمه یا کتیبه برهشته ثابت به فضای پیرامون خودش شکل و مفهوم می‌دهد و با سیر طبیعی خود و حرکت طبیعی عقربه‌هایش مدام روایتی خاص را به فضا اضافه می‌کند.

گریفین یانگ در طراحی این ساعت دیواری ۹ ماهی‌قرمز سفید رنگ را به نحوی که انگار در کف تنگ دیوار در حال شنا هستند در کنار ساعت ساده خود عرضه کرده است که با چینشی دلخواه از سمت استفاده کننده دورتادور ساعت قرار می‌گیرند. بسط عقربه ساعت به بیرون از صفحه آن و به نوعی آمیخته شدن با بستر حرکت ماهی‌ها ارتباط میان این مجموعه را به خوبی برقرارکرده است.

عکاسی نزدیک از کش و قوس‌های بدن ماهی قرمز در آب، انگار جهانی دیگر رو جلوی چشم ما میاره. به جز انتخاب سوژه، نورپردازی خوب، انتخاب پس‌زمینه تیره که در کنتراست با سفیدی و سرخی بد ماهی به جلوه‌ کردن بیشتر طرح کمک کرده و البته تمرکز عکاس بر یک موضوع تا رسیدن به نتیجه مورد نظر همه مواردی هستند که منجر به خلق چنین لحظه‌های شگفتی شده.

شاید بشه این طور عکاسی رو گونه ای از عکاسی فیگور دونست که به کشف زیبایی‌های تصویر فیگورهای انسانی و انحناهای فیگور انسان می‌پردازه. و البته ناگفته امکان نشر اون ها در یانون‌دیزاین کم‌تر پیش میاد؛ چرا که چه اعتقادی و چه ذوقی ناپسند می‌دونه این گونه از آثار هنری رو :)

اوریگامی یک انیمیشن کوتاهه که در کنار اون که به خوبی نگاه فرهنگی و سنتی به هنر اوریگامی شرقی رو برای ما که چندان مطلع نیستیم روشن می کنه، یک نمونه موفق از فرهنگ‌سازی و انتقال فرهنگی به نسل جوونه.

نسل شرقی جوونی که شاید اگر ارزش‌های نهفته در فرهنگ و هنری سخت و زحمت‌دار مثل اوریگامی شرقی رو درک نکنه، هرگز به فکر امتداد و توسعه اون نباشه..

برای انتقال برخی فرهنگ‌ها و میراث‌ها و سرمایه‌های هنری فرهنگی باید خیلی زیاد انرژی گذاشته بشه.

انیمیشن های امروز تولید داخل ما تا چه حد دارن به این انتقال به نسل بعد کمک می کنن؟ چه میزان فرهنگ‌ها و سنن و آداب و عقیده های نسل قبل رو دارن به درستی به نسل نوپا انتقال می دن؟ ما چقدر برای شکل‌گیری این زنجیره انرژی و هزینه می‌گذاریم؟