مجموعه مبل‌مان Animaze با هدف درگیر کردن کودکان با وسایل کاربردی منزل طراحی شده‌اند. این مبل‌های خلاقانه و دوست‌داشتنی در عین کاربرد به عنوان میز و نشیمن،‌ نقش حیوانات ناشناخته‌ای را بازی می‌کنند که می‌توانند هم‌بازی بچه‌ها و شریک تخیل آن‌ها نیز باشند. این مجموعه مدولار است که کار جمع کردن‌ آن‌ها را راحت‌تر می‌کند، علاوه بر این‌که به واسطه‌ی تنوع چینش می‌توانند عناصر دکوری خوبی هم به حساب بیایند. این مبل-عروسک‌ها به واسطه‌ی ابعاد خاصی که دارند شرایط را برای سواری گرفتن بچه‌ها آماده کرده‌اند، اگرچه بزرگ‌ترها نیز قطعا از آن بی‌نصیب نخواهند ماند :).

مادران حتما در گام‌به‌گام با پرورش کودکان‌شان، چالش‌هایی ملموس را تجربه می‌کنند. مثلا دوست دارند کودک‌شان شاد باشد و بازی کند اما مزاحم کار آن‌ها نباشد؛ نوعی تعامل دو طرفه که معمولا هم به دست نمی‌آید. کونسیک چوی میزی طراحی کرده‌است که نوزاد شما یا دسته کتاب‌های شما را در یکی از دو پایه خود جا می‌دهد! یعنی می‌توانید مشغول کارتان باشید و کودک‌تان نیز مشغول کار خودش باشد! اما آیا واقعیت این چنین خواهد بود؟ یعنی نوزاد شما مثل کتاب‌های نجیب‌تان کاری به کار شما نخواهد داشت و می‌گذارد راحت به کارهای خودتان برسید!!؟

جان تاکری پروژه جالبی را شروع کرده که می تواند منجر به تحقیقی ارزشمند در نقاط مختلف جهان و یا در کشوری خاص شود. او از جوانان متولد دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی (۶۰ و ۷۰ شمسی) در نقاط مختلف جهان درخواست کرده تا عکسی از اتاق شخصی خود گرفته و برایش ارسال کنند. ضمنا درباره سبک زندگی و خودشان با آنها مصاحبه‌هایی انجام داده است. کشورهای آمریکا، مصر، ترکیه، آفریقایی جنوبی، لبنان، ایران، فرانسه، زیمبابوه و ... ترکیب متنوعی را جهت بررسی در اختیار او قرار می‌دهند. 

از این مجموعه به نتایجی جالبی می‌توان رسید. برای مثال می‌توان به میزان فراگیری مدرنیسم در نقاط مختلف جهان اشاره نمود، یا تفاوت جزییات زندگی قاره‌های مختلف و تلاش‌های برخی کشورهای در حال توسعه برای شباهت به نمونه‌های اروپایی. همچنین بعضی عناصر اتاق مانند تخت خواب در نمونه‌های گوناگون را می‌توان مبنای بررسی قرار داد. برای نمونه در تصاویر مربوط به عربستان، آمریکا و مکزیک تخت در میانه‌ی اتاق قرار گرفته و عملا اتاق را به اتاق خواب تبدیل کرده است، یا نحوه‌ی استفاده از میز و صندلی و حذف بعضی از این عناصر در بعضی نمونه‌ها قابل توجه است. البته محدودیت نمونه‌ها، چیدمان پیش از عکاسی و انتخاب اتفاقی از بین افراد، این مجموعه را از یک پروژه‌ی تحقیقاتی دور کرده و بیش‌تر بر تفاوت‌های کلی فرهنگ‌ها تکیه دارد. 

طراح صنعتی معروف ژاپنی این بار پا در کفش معماری کرده و بزرگ‌ترین پروژه‌ی خود را اخیرا به پایان رسانده است. شرکت نندو که کارهای‌ش را بارها در یانون دیزاین دیده‌ایم (مثلا +)، فروشگاهی چهل هزار متر مربعی را در بانکوک بازطراحی کرده است. سالن‌های فروش‌گاهی که شاید مهم‌ترین شاخصه‌شان مبل‌مان درون‌شان باشد، مورد مناسبی هستند برای یک طراح مبل‌مان که استعدادهای معماری خود را نیز بسنجد!. این مجموعه‌ی فروش‌گاهی با داشتن چندین سالن مجزا که هر یک مختص یک نوع کالا است، با کانسپت‌های متفاوتی طراحی شده‌اند. نندو سعی کرده که معماری را توسط جدار‌ه‌ها به مبل‌مان متصل کند و به نظر می‌رسد که در این موضوع موفق نیز بوده است. خلوص، هندسه‌ی منتظم و البته شفافیت فضاها در غالب‌ این اتاق‌های فروش‌گاهی دیده می‌شود. طراحان سعی کرده‌اند که این ویژگی‌ها را در جداره‌ی بیرونی فروش‌گاه نیز به نمایش‌ بگذارند که مکعب‌های معلق در جداره‌ها، این نقش را به خوبی ایفا کرده‌اند. 

به نظر می‌رسد که ماهیت موزه‌ای این فضاها بر ماهیت فروش‌گاهی‌شان غلبه پیدا کرده است و شاید همین موضوع جذاب موجب شده که رسانه‌های زیادی در یکی دو روز گذشته به این کار بپردازند.

بحران‌های کم‌بود فضا و گرانی زمین و بالطبع کم‌شدن سرانه مساحت فضای مسکون با خودش نیاز به طراحی‌های صرفه‌جویانه و روی‌کردهای زاهدانه به مصرف فضای زندگی را آورده است. طراحان تلاش‌های زیادی برای هرچه کم‌جا‌تر شدن مبلمان خانه‌ها دارند و در این میان مبلمان‌های مدولار جمع‌شو بازشو از استقبال خوبی برخوردار هستند. در کنار این چالش، هدف طراحان عرضه خلاصه‌هایی هرچه زیبا‌تر است. برند تازه‌کار مبلمان آلمانی یعنی آمبیوالنز در تازه‌ترین طرح خود و پس از طرح به شدت مینیمالی که از یک صندلی جمع‌شو ارائه داده بود، این بار یک منطق برای قفسه کتاب‌هایی به شدت خلاصه و با روی‌کرد گرافیکی ارائه داده است که تنها با نصب یک صفحه‌ی چوبی ساده روی دیوار شکل می‌گیرند. 

هر سبک زندگی که داشته باشید شک دارم علاقه‌مند به داشتن حیوانات خانگی نباشید. اصلا اگر از خیال پرورش یک حیوان خانگی هم بگذریم حتما خیلی از ما از روش‌های پرورش ماشینی موجود دل‌گیریم و بدمان نمی‌آید گوشت و گیاه غذای‌مان را از انواع ارگانیک و سالم آن داشته باشیم. خیلی‌هامان هم که به سبک زندگی اسلام معتقدیم، اصلا داشتن یک حیوان اهلی و پاک خانگی نظیر یک مرغ را در خانه خوب می‌دانیم و صدالبته مرغی را که خودمان غذا داده باشیم برای خوردن هم مناسب‌تر می‌دانیم. تازه مگر از سودای تخم‌مرغ رسمی دو زرده روزانه می‌توان به راحتی گذشت!؟ ... خلاصه داشتن مرغ در خانه تمایل خیلی‌هاست. اما مگر این زندگی‌های آپارتمانی و شهری نقلی امکان چنین سوداپروری‌هایی را به آدم می‌دهد؟

اتفاقا طراحی برای همین وقت‌هاست. که بیاید و بند عادات و حصارهایی که خودمان به دست خودمان زده‌ایم را باز کند. استودیو سیگرز با طراحی واحدهای مدولار خلاصه‌ای که امکان ترکیب با یک‌دیگر دارند یک باغچه-مرغ‌دانی خانگی طراحی کرده است. مجموعه‌ای که سعی دارد تا تمام مشکلات و عوارض ناشی از پرورش مرغ را در خود تبدیل به فرصت کند و به استفاده برساند.