یکی از اصول مرمت ابنیهی تاریخی، قابل تشخیص بودن مداخلات مرمتی از شرایط اصلی بناست. پروژهای که معماران xyz در پرتغال انجام دادهاند، بازطراحی بنایی ۱۰۰ ساله است که این اصل مرمتی به شکلی جالب در آن رعایت شده است. اگرچه این بنا از لحاظ تاریخی اهمیت خاصی نداشته و استفادهی مجدد از فضاهای آن تنها دلیل بازسازیاش بوده است، اما طراحان برای هویت پیشین ساختمان و به خصوص فنون سازهای آن احترام قائل شده و مانند اشیای گرانبهای یک موزه آنها را به شکل حفاظت شده نمایش دادهاند.
پنهان بودن همیشهگی سازهی ساختمانها انسان را به دیدنشان کنجکاو میکند. ظهور نصفه و نیمهی این سازهی چوبی سالخورده، احتمالا برای استفادهکنندگان ساختمان تجربهی جالبی را رقم بزند. تجربهای که حرفهایی فراتر از تماشای سازههای اکسپوز مدرن دارد.
- ۰ نظر
- ۲۷ دی ۹۴ ، ۰۰:۴۰