کمپانی لائوکون دست به تولید محصولی زده است که هم‌چون پارچه قابلیت سیالیت و شکل‌پذیری را داراست اما جزئیات تشکیل دهنده‌ی آن به جای نخ، قطعاتی پلاستیکی هستند. این نوع از ساخت به گفته‌ی خود طراحان، برداشتی است از بافنده‌گی و دوخت سنتی. کمپانی لائوکون با ساخت صفحاتی این‌چنینی و دادن فرم‌های آزاد و ارگانیک به این محصول، در پی یافتن فرمی چشم‌نواز و ایستا بودند که نیروهای درونی مجموعه موجب پای‌داری کل کار شود. آن‌ها می‌خواستند که این اینستالیشن سیال، از فواصل دور و نزدیک با مخاطب ارتباط برقرار کند که داشتن دیتیل‌های هوش‌مندانه در فاصله‌ی نزدیک ظاهرا چنین تاثیری را خواهد داشت..  این نوع از برخورد با متریال و شیوه‌ی ساخت آن، علاوه بر جذابیت فرمی و ارتباط با مخاطب، به خاطر وجوه متنوع و شفاف به هنگام تابش نور می‌تواند منظره‌ی زیبایی را هم خلق کند. 

خیلی ساده می‌شود صورت مساله‌های روزمره را حل کرد. سادگی یعنی فرم ساده، استفاده ساده و هزینه کم و این سه مهم همه و همه در یک ساخت ساده و خلاقانه جمع می‌شود. اتفاقا زیبایی‌شناسی برآمده از ساخت‌های ساده ولو آن‌که در آغاز هم مورد بی‌مهری قرار بگیرد، در زمان طولانی و با دل‌زدگی طبیعی ناشی از پرکاری‌ها کم‌کم جای خود را باز می‌کند. دیوید تارکالی، که یکی از طراحان استودیوی طراحی مجارستانی نوماد است، میزی با سه پایه طراحی کرده است که به جای پایه‌های مرسوم از تا کردن یک ورق فلزی ۳ میلی‌متری برش‌خورده به صورت خیلی ساده ساخته شده است. میز تارکالی با وجود سادگی خاص در ساخت و فرم و با هزینه اندکی که در ساخت‌ش صرف می‌شود، ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای در ترکیب‌بندی با سایر مبلمان و در چینش‌های مدولار دارد.