کوپنهاگن با هدف راحت‌تر شکستن فندق و گردو و اجتناب از درد گرفتن دست، وسیله‌ای ساده و کوچک با پوششی نرم طراحی کرده است. او با در نظر گرفتن دو قوس متفاوت امکان شکستن گردو و فندق را در اندازه‌های مختلف فراهم کرده است. اگر تجربه‌ی شکستن پوست این میوه‌ها را داشته باشید، احتمالا دیده‌اید که در تعداد زیاد کاری سخت و آزاردهنده خواهد بود و استفاده از بعضی ابزارهی قیچی مانند نیز منجر به خرد شدن مغز آن‌ها می‌شود. فندق شکن کوپنهاگن اگرچه هنوز با فشار دست کار می‌کند اما این بار به جای آزردن دست، شبیه به نوعی وسیله‌ی ورزشی عمل خواهد کرد. 

زنده‌گی در هر محیطی تاثیرات خودش را دارد. چیزهای که افراد به صورت روزانه با آن‌ سر و کار دارند، مواد و مصالحی که هر روز می‌بینند یا لمس می‌کنند و خلاصه هرآن‌چه یک زنده‌گی مثل زنده‌گی شهری را شکل می‌دهد، بی‌تردید در حواس و عادات انسان‌ها خودش را جا می‌کند. یکی از بیش‌ترین چیزهایی که هر روز در گذر از شهر و یا حتی خارج از شهر می‌بینیم، ساخت‌وسازهایی است که به شکل معمول با بتن و سیمان و مصالحی مثل بلوک سیمانی ساخته می‌شوند. برای همین استودیوی تایوانی تریپل‌لیوینگ، مقیاس این عناصر را از ساخت‌مان‌هایی حقیقی به مقیاس رومیزی تغییر داده تا هم این عادت را با چاشنی طنز برای ما امتداد دهد و هم این‌که از همین مصالح برای ساخت شهری کوچک برای لوازم‌التحریرها استفاده کند. حالا می‌شود با این جامدادی‌ها بازی راه‌ انداخت! شهری که در آن مدادهای کوچک خانه‌هایی به ابعاد خودشان دارند تا از چشم ما مخفی نشوند و مدادهای بلندتر نقش دودکش را بازی می‌کنند! با وجود ایده و طراحی متفاوت این مجموعه، برخی فکر می‌کنند شاید خوب نباشد که همین اندک مظاهر طبیعت نیز که گاهی در نقش یک رومیزی چوبی کوچک در اتاق ما ظاهر می‌شود، جای خود را به ماکتی از مصالح پیچیده و انسان‌ساز ام‌روزی بدهد.

خلاقیت بالای الکساندرا ایکااوغلو و ماکسی ساویچ در طراحی این صندلی راحتی، در بازنمایی عناصر آن به صورت ابزارآلات بافتنی و امتداد سطح کرکی صندلی به صورت ادامه رشته‌ی بافته شده آن به شدت دیدنی ست. طراحان به خوبی با فهم تغییرات منطقی ناشی از تغییر مقیاس، در عین حفظ ویژگی‌های کاربری صندلی، توانسته‌اند القایی مناسب از حال و هوای بافتنی‌های دراز شب‌های دراز زمستان داشته باشند...

دیتیل خوب و ساده‌ایه.
برای نرم کردن سطوح؛ درست مثل منطق پارکت‌ها فقط این بار با عناصری چرمی و نرم که به کف کوبیده می‌شن و در رنگ‌بندی متنوع  می‌تونن ترکیب‌های جذابی ایجاد کنند. همین عناصر به خاطر نرمی‌ و انعطاف‌پذیری‌شون می‌تونن سطوح دارای انحنا رو هم پوشش کنن.

 اگر نظم مورد نظرمون در مورد چیزهای دم دستی و ساده به هم بریزه چه حسی پیدا می‌کنیم؟
جاکوب بردیش در کارهای شیشه ای جدید خودش سعی بر به تناقض کشوندن ذهن آدمی بوسیله ارائه جلوه متفاوتی از متریالی آشنا داره. شیشه سخت و شفاف و شکننده در نقشی نرم و منعطف و در کنار عناصری نامربوط .

چند نمونه از کارهاش رو ببینین.

چقدر خوبند این واحدهای کوچولوی رنگی نرم :) می شه باهاشون خیلی کارها کرد. به خصوص که می شه از چیزهای خیلی مستعمل و قدیمی چیزهایی نو و کاربردی درست کرد.

 یکی از کارهای برتر 2011 بود در عرصه غرفه سازی و از بابت فرم پردازی و کیفیت و نحوه‌ی ساخت کاری قوی به شمار میاد.
از این حیث که با چوب چنین انحنایی رو درآورده و با محصورکردن‌ش در قاب مستطیلی سعی کرده تا از قهقرای برخی از این نوگراها فاصله بگیره
چنین ساخت (fabrication ) خوبی لاجرم محصول صنعتی بالا و ماشین‌هایی دقیق و البته روند اجرایی جا افتاده ست البته
و نکته حائز اهمیت دیگه در این کار، کنتراست‌ش با محیط اطراف و نشستن‌ش در زمینه.