برندهای مشهور یک کار مهم می‌کنند. آن‌ها معمولا با حمایت‌های مالی خرد و کلان از کارهای آزاد هنرمندان -که گاهی هزینه چندانی نیز برای آن‌ها ندارد- علاوه بر مطرح کردن بیشتر برند و فعالیت خودشان همیشه می‌توانند ادعای حمایت از هنر و هنرمندی داشته باشند. اما بسیاری از ساختارهای رسمی و نیمه رسمی کشوری ما، با عدم فهم درست از این مساله معمولا عرصه و امکانات دادن به فعالیت‌های آزاد هنری را چیزی طفیلی و حاشیه‌ای می‌دانند که کافی‌ست بحرانی یا مشکلی مالی وجود داشته باشد تا به این بهانه به کل آن را کنار بگذارند.

غرفه بطری پلاستیکی‌های کوکاکولا یک ساخت شگفت‌ و عالی از ۱۷ هزار بطری خالی نوشابه کوکاکولا است که به صورت پوششی نواری دو قوسی و در مقیاس نه چندان کوچک توسط گروه پندا عرضه شده است. قصد تبلیغ این برند را در این پست ندارم. اما واقعا لازم است فعالان فرهنگی از چنین برندها و شرکت‌هایی چیزهایی را یاد بگیرند.

ایده‌های ساده و ارزان و اجرایی و در دسترس که در عین سادگی دوست‌داشتنی و کارا هستند.... به این طور ایده ها این روزها نیاز‌مندیم. مثلا دیوار سبزی که با حداقل امکانات ساخت‌ش ممکن باشه و اتفاقا از برخی از اتودهای گران قیمت و فنی دیوارهای سبز هم دوست‌داشتنی تر باشه؛ نظیر این کار

 لوستری که با همین بطری‌های نوشابه و آب‌معدنی خانواده درست می شه. ارزان و نوآورانه و مهم‌تر از همه پاک و سبز!

چند روز پیش که زباله‌های خشک منزل رو می بردم سر کوچه بگذارم کلی متنبه شدم. تنها خانواده ما در عرض یک هفته به میزانی زباله خشک از بطری و ظرف ماست و پلاستیک و ... تولید کرده بود که اگر همه مردم این شهر قرار باشه به همین میزان زباله تولید کنن، روزانه کوهی از بطری و پلاستیک و کاغذ باید در حوالی تهران شکل بگیره!
(جالبه بدونین اتفاقا خانواده ما خیلی هم کم از این گونه زباله‌های خشک نسبت به برخی از خانواده ها تولید می کنن!)