اوریگامی ژاپنی تاکنون مورد توجه بسیاری از هنرمندان و متخصصان رشته‌های مختلف قرار گرفته است. از طرح‌های معماری، مبل‌مان و آثار تزئینی، تا محصولات صنعتی و تکنولوژیک. محققان چند کشور مختلف در پروژه‌ای مشترک، به دنبال کشف پتانسیل‌های اوریگامی در ایجاد سازه‌ایی ایستا و در عین حال انعطاف‌پذیر بوده‌اند. آن‌ها با ایجاد ستون‌هایی زیک‌زاک و ترکیب آن‌ها با یک‌دیگر، ایستایی این مجموعه را را تامین کرده‌اند. این نمونه‌های اولیه به دلیل ساخته شدن از کاغذ نازک به خوبی قابلیت جمع شدن و تغییر حالت دارند، موضوعی که در کارهای واقعی می‌تواند با ورقه‌های نازک فلزی و پلاستیکی تامین شود. ساختار اوریگامی به خاطر شکست‌های متعدد خود، با تغییر مسیرهای مداوم در حرکت نیروی وارد شده، آن را راحت‌تر مزمحل کرده و در خود حل می‌کند. از طرفی تنوع هندسه‌ی آن‌ها قابلیت فرم‌پردازی را به طراحان می‌دهد.

این ترکیبات به دلیل سبک بودن و انعطاف بالا،‌ ظرفیت زیادی برای استفاده در سازه‌هایی مانند سایه‌بان جمع‌شو یا نورگیرهای متغیر دارند. گروه پژوهش‌گر به دنبال رسیدن به راه‌هایی است که تکنیک اوریگامی را نه تنها در سازه‌های باربر، که در موضوعات پزشکی و روباتیک هم به کار بگیرد.

کمپانی لائوکون دست به تولید محصولی زده است که هم‌چون پارچه قابلیت سیالیت و شکل‌پذیری را داراست اما جزئیات تشکیل دهنده‌ی آن به جای نخ، قطعاتی پلاستیکی هستند. این نوع از ساخت به گفته‌ی خود طراحان، برداشتی است از بافنده‌گی و دوخت سنتی. کمپانی لائوکون با ساخت صفحاتی این‌چنینی و دادن فرم‌های آزاد و ارگانیک به این محصول، در پی یافتن فرمی چشم‌نواز و ایستا بودند که نیروهای درونی مجموعه موجب پای‌داری کل کار شود. آن‌ها می‌خواستند که این اینستالیشن سیال، از فواصل دور و نزدیک با مخاطب ارتباط برقرار کند که داشتن دیتیل‌های هوش‌مندانه در فاصله‌ی نزدیک ظاهرا چنین تاثیری را خواهد داشت..  این نوع از برخورد با متریال و شیوه‌ی ساخت آن، علاوه بر جذابیت فرمی و ارتباط با مخاطب، به خاطر وجوه متنوع و شفاف به هنگام تابش نور می‌تواند منظره‌ی زیبایی را هم خلق کند.