نمی خوام با گذاشتن این پست احیانا ترس به دل کسی راه بده، اما لازمه حواسمون باشه در بخشی از این میهن اسلامی یک "بلا" آمده و در کنار عبرت هایی که برای مومنان در این بلاها هست لازمه هر کس به وظایف مون فکر کنیم؛ به کارهایی که می تونیم انجام بدیم و به چیزهایی که بر دوش‌مونه ؛ در قبال برادرهای مومن مون؛ مومن های هم‌وطن مون......

درسته که دولت و هلال احمر و نیروهای بسیج مردمی و سپاه و ارتش مانند تمام تاریخ این کهن بوم به کمک شتافتند و از هیچ تلاشی دریغ نمی کنن اما این ها وظایف ما رو کم نمی کنه؛ درسته ملت صف های طولانی بستن در هلال احمرها تا خون بدن و یا بلند شدن تا به یاری برادر خواهرهاشون بشتابن اما باز هم همیشه جای کمک هست...

پس بشتابین به یاری مومنین بلادیده  ورزقان ...

وقتی خون به آدم وصل می کنن، آدم اگه باهوش باشه و متوجه بشه، خیلی زمینه داره که ناراحت یا ناامید بشه. بیش از خود مریض این وقتا مثلا اطرافیان‌ش شاید بیشترتر نیاز دارن که یکی بهشون امید بده! یا با کمی ملاحت اون ها رو از حال تشویش خارج کنه.
از سوی دیگه تو هر فرهنگی یه چیزهایی نماد و نشان چیزهایی بزرگ‌تره! مثلا تو فرهنگ مسیحی اروپایی بابانوئل و مخلفاتش یادآور سال نو و شادی و هدیه و ....  این جور چیزهاست.

طراح از این دو سوی مساله استفاده کرده؛ شمایی که خون می خوای بدی، یه جوراب بابانوئلی رو پر می کنه، یه هدیه برای کسی که نیاز داره بهش.! از طرفی دیگه وقتی این اویزون می شه بالای سر یه مریض چه حالی به اطرافیان‌ش یا خودش می ده!؟ :) نگاهی قشنگ و هنرمندانه ای داشت این جناب لی!

راستی اون ها که می تونن خون دادن رو در برنامه ماهانه خودتون وارد کنین. خیلی ثواب داره! نیازش هم هست امروز در مملکت.

یه چند روزی نیستم و سفرم. اگه مشکلی پیش نیاد این چند روز به طور خودکار یانون دیزاین آپدیت می شه. میل روزانه هم همینطور

زحمت اشتراک گذاشتن پست ها در پلاس و ... دیگه به دوش خودتون.

ممنون