- ۴ نظر
- ۰۵ مرداد ۹۳ ، ۲۰:۳۶
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
تماشای فیلمها و کارتونها برای بچهها، راحتترین راه خلاصی پدر و مادرها از همراهی مدام کودکان هستند. گاهی این راحتی آنقدر برایمان دلنشین است که از تاثیرات عجیب آنها بر کودکانمان چشم میپوشیم؛ تاثیراتی که گاهی به واسطهی تفاوتها و یا حتی تقابلهای فرهنگی میان خودمان و فرهنگ سازنده این کارتونها سخت مخرب هستند.
بگذارید یک مثال ساده بزنم. کودک ما در حال تماشای «چارلی و کارخانهی شکلاتسازی»است. نقش اصلی فیلم که به سبب سن و سالش، کودک بیشترین همذاتپنداری را با آن دارد، اسکناسی را از روی زمین پیدا میکند و با آن شکلاتی میخرد که در نتیجه به آرزوی خود نیز میرسد و موفق میشود. حالا اگر کودک ما اسکناسی را از روی زمین پیدا کند، چه باید با آن بکند؟ ما چه از او انتظار داریم؟ از این دست مثالها تا دلتان بخواهد پیدا میشود که البته همهشان هم اینقدر
بعید نیست برخی کاریکاتورهای رفتاری که این روزها در جامعهمان شاهد آن هستیم تاثیرگرفته از چنین تقابلات فرهنگی باشد. به این ترتیب اگر چشم را طور دیگری باز کنیم شاید این کارتونها آن طور که رنگ و لعابشان میگوید بچهگانه و مهربان نباشند... هیولاهایی در لباسها زیبا. تصویرساز اروپایی دن لوویسی، با نگاهی متفاوت، شخصیتهای کارتونی محبوب و دوستداشتنی کودکان را به شکل هیولاهایی به تصویر کشیده است. اگرچه او در تلاش برای یک بازتعریف روانیست اما شاید نگاه غیرواقعی او به این شخصیتها آنقدرها هم برای ما غیرواقعی نباشد.
MonsterBox یک انیمیشن کوتاه متفاوت و شکوهمنده که با تصویرسازی منحصر به فردش خاطرهای کامل در ذهن میگذاره....
هرچند من موفق نشدم چند دقیقه پایانی ش رو ببینم (و هرکس دید برامون کامنت کنه :) ) اما دیدن همون چند دقیقه اول کافی بود تا احساس کنم با یکی از نامزدهای اسکار انیمیشن کوتاه دوره بعد مواجهم.... کاری خوش ساخت ، ساده و شکوه مند