چوب‌های غذاخوری شرقی یکی از جذاب‌ترین عناصر فرهنگی شرق هستند. حتی شاید بی‌راه نباشد که بگوییم غذاخوردن به کمک دو چوب نازک نوعی مراقبه روزمره در فرهنگ شرقی‌ست. نوعی دقت و تمرکز در هنگام صرف غذا که از بستر فرهنگی شرقی خود جدا نیست. اما این چوب‌ها مانند خیلی دیگر از وسایل زوج در زندگی روز‌مره مشکلاتی دارند. گم‌شدن قطعات و جورنبودن آن‌ها از جمله این مشکلات است.

استودیو طراحی ژاپنی نندو در دو طرح جداگانه چوب‌های غذاخوری ارائه داده است که در هنگامی که به استفاده درنمی‌آیند به وحدتی جالب دست پیدا می‌کنند. وحدتی که باز آن را باید ریشه‌دار در فرهنگ شرقی دانست... مخصوصا اتود اول از این دو طرح که بسیار هوش‌مندانه طراحی شده است. 

الکسی کلیاتوف، عکاس روسی به تازگی تکنیکی ابداعی در عکاسی از دانه‌های برف را در بلاگ خود معرفی کرده است که به موجب آن وی توانسته تا صحنه‌هایی اعجاب‌انگیز از این پدیده‌ی شگفت هستی و آیه بزرگ قدرت الهی را تنها با دوربینی غیرحرفه‌ای و آماتوری -البته با تغییراتی که مبدعانه بر آن داده‌است- بازنمود کند.

این‌طور آشکارسازی‌ها خیلی زیاد به فهم حقیقت حاکم بر هستی کمک می‌کند. درست است که ذهن‌های شکاک در پس بازی‌های فلسفی زبانی چند سده‌ی اخیر شاید حتی امروز دیگر منطق نظم و علیت و ... بسیاری دیگر از استدلالات را دال بر وجود خالق و وحدت او نفهمند و نپذیرند اما واقعا دل‌ها دست منطق نیست. دل را چیزی دیگر در دست دارد و آن چیز دیگر بی‌شک خوب عظمت نهفته در این نظم باشکوه را می‌فهمد و دست توان‌مند هنرمندی را که این‌گونه ذره‌ذره عالم را شکل داده‌است حس می‌کند..... آینده از آن توحید الهی‌ست....

مجموعه عکس‌های «قدرت طبیعت» اثر هنرمند فرانسوی، سب ژانیاک، بازنمایی واقعی اما به شدت رویایی از طبیعت است. عکس‌ها قدرتی برتر در عالم را به نمایش می‌گذارند که با تمرکز بر نقطه‌ای خاص در سطح تصویر و مرکزگرایی بصری لااقل برای توحیدباوران نماد پرقدرتی از عظمت و قدرت خالق متعال است. به شخصه در برخورد با عکس‌های ژانیاک به یاد نقاشی‌های اعجاب آور اواخر رنسانس و دوران پس از آن بر سقف کلیساها و کاخ‌های اروپایی افتادم. تصاویری که سعی داشتند -و البته موفق هم بودند- تا سطح کوتاه بام فضاهای مذهبی و حکومتی آن دوران را به افق بی‌نهایت آسمان‌های مسیحی پیوند بزنند. 

جشن‌ها و مسابقات بی‌ارزشی در جای‌جای عالم برگزار می‌شه که به جز وجوه احتمالی سنتی و ریشه‌دار در فرهنگ‌های مختلف، نشان از تنوع طلبی و خسته شدن بشر از همه تجربه‌های روتین زندگیه که بی‌تردید نشات گرفته از فقدان اصالت‌های معنوی و دوری از حقیقت آدمی‌ست؛ اصالت‌های معنوی که خستگی و دل‌زدگی در اون‌ها راهی نداره

در این میان اما یک نگاه هنرمندانه می‌تونه حتی از دل چنین آیین‌هایی هم آثاری هنری و متفاوت خلق کنه. مجموعه عکس‌های دیوید اولیت از مسابقه‌ی برج‌های انسانی در اسپانیا در کنار اطلاع‌رسانی خبری خوب از این مراسم به معانی و مفاهیمی دیگر هم ارجاع می‌دن که برای اهل ذوق خالی از بهره نیست...

چه این طور پروپاگانداهای غربی‌ها در مورد چینی‌ها وجود داشته باشه و چه نباشه واقعیت تغییر نمی‌کنه. مدل توسعه شرقی چینی در مقابل مدل توسعه مغرب زمین امروز توفق پیدا کرده و چین داره در بلوای اقتصادی امروز جهان به سرعت می‌تازه. امروز بیشتر کالاهای دوروبر ما Made in China هستند! و این رشد صنعتی مختص به اسلحه و جنگاوری هم نیست و اتفاقا بر خلاف توسعه تسلیحاتی که مغرب زمین با شتاب به سمت ش در این سال‌ها حرکت کرده، چینی ها به تولید «همه چیز» :) اقدام کردند.

مجموعه ۵۵۰۰ عروسک سربازی که پرتره این سرباز چینی رو با رنگ‌بندی سرد و بی‌روح‌شون ساختند تنها در یک مفهوم صدق و راستی دارند. اون هم این که مردم چین با کار گروهی و هم‌کاری تونستند تا به این جا برسند و با قبول زحمت‌ها و سختی‌ها و سرانه‌های پایین زندگی در این بحران اقتصادی به اقتصاد نسبتا پایدار و حتی روبه‌رشدشون ادامه بدن.