انا لله و انا الیه راجعون

دکتر سعید مجیدی(۱۳۳۹-۱۳۹۳)، استاد هیئت علمی گروه طراحی صنعتی دانش‌گاه‌ هنر، چند روز پیش در اثر بیماری سرطان، از میان ما به دار رحمت خداوند رفت. مجیدی از معدود دردمندان جامعه دانش‌گاهی هنر کشور بود که با وجود تحصیلات مفصل خارجه و گرایشات فنی‌ش، در فضای راکد دانش‌گاه هنر تلاش داشت هنرمندان فردای کشور را با درد آشنا کند.

برای روح‌ش شادی و غرقه رحمت الاهی. و برای خانواده و شاگردان‌ش از خداوند صبر و اجر می‌خواهیم.  

فردا ۲۸ ماه صفر است. تقریبا روزهای آخر دو ماه حزن و اندوه باورمندانه‌ی شیعه. پایان این دو ماه اما همه مسلمانان از همه گروه‌ها و فرقه‌ها کنار هم می‌آیند تا مصیبتی بزرگ را به یک‌دیگر تسلی بدهند. فقدان نبی بزرگ اسلام را که پدر هستی بود و رحمتی برای همه عالمیان. و شیعه دوچندان غصه دار است که بزرگ سبط منتجب او را نیز در این روز در پس غربتی باورنکردنی به زهر جفا از دست داده است.

معمولا این طور روزهای بزرگ قسمت می‌شود که یانون‌دیزاین هم سهمی داشته باشد. روح‌الله خسروی‌نژاد، عکاس جوان و خوش‌ذوق با انتشار تصاویری ناب از زیارت چند سال پیش‌ش از حرم مطهر نبوی و بقیع مطهر و باز هم به رسم خوب خودش، انتشار سایز اصلی تصاویر به منظور بهره‌برداری طراحان گرافیک در کارهای‌شان، کمک کار یانون‌دیزاین شد. سفری به مدینه‌النبی، شهر جهان‌گیر پیامبر اسلام و رحمت هم‌راه دعای خیر شما....

برای دانلود تصاویر در سایز اصلی کافی‌ست روی هر کدام کلیک کنید.

با وفات ماندلا سایت‌ها و جریان‌های متعددی به طراحی‌ روی آوردند و نام او را به زبان تصویر و تصویرسازی زنده کردند. برخی به طعنه و طنز اما بیش‌تر به احترام و یادآوری. مجموعه زیر را جمع مناسبی از این حرکت دیدم که به احترام ماندلا و یک عمر تلاش‌ش در راه هدف‌های انسانی و آزادی‌خواهانه او منتشر می‌کنم. 

معمولا عارفان و مردان خدا را در کتاب‌ها می‌خوانیم؛ حال استغراق‌شان در ذکر خداشان را، کلمات قصارشان را، مثل‌ها و حکایت‌ها و کرامت‌هاشان را.... شاید برای همین هم باشد که در ذهن ما دور از دست‌رس هستند این عارفان.

آقا را به توفیق خدایی از نزدیک دیده بودم. بارها......

انگار کن که معرفت و دانش را لقمه می‌کرد و در انتهای بینش‌ت -آن هم جویده و آماده هضم- می‌گذاشت... تازه تنها با داستان‌هایی ساده. با همان خنده های همیشه‌گی اش که انگار از عصمت خنده‌های کودکی خردسال بود.....

آقا خیلی زیاد در دست‌رس بود.....

----

برای بزرگی خودمان، برای آقا طلب مغفرت کنید؛ باز هم آقا را خواهیم دید؟