چشم انسان همه چیز را می‌‌بیند و همه چیز را درست هم می‌بیند. چشم در هم‌کاری با مغز اما گاهی به نتایج جالب و البته اشتباهی می‌رسند. تشابهات شکلی عامل اصلی این اشتباه است که غالبا یا به دلیل شباهت دو عتصر در مقیاس‌های مختلف رخ می‌دهد و یا شباهتی که به واسطه‌ی نگاه از پرسپکتیوهای گوناگون اتفاق می‌افتد (+). نقاشی‌های این پست به ظرافت از فریب‌های پرسپکتیوی استفاده کرده‌اند و با دنبال کردن گوشه به گوشه‌ی تصویر قطعا ما را دچار شگفتی می‌کنند.

عنوان نقاشی‌های این سبک را رئالیسم جادویی گذاشته‌اند،‌ آثاری که در آن‌ها همه‌ی عناصر، بازنمایی از واقعیت هستند اما با آرایشی خلاقانه و جدید، که منجر به درکی تازه و شگفت‌آور از واقعیت خواهد شد. نقاشی‌های گونسالوس اگرچه بیش‌تر به دنبال یافت‌های تصویری جدید است، اما به شدت ظرفیت داستان‌پردازی و پرداخت داستانی دارند.

رنگ چیست؟ رنگ در جهان مادی، به همان شکلی است که ما ادراک ﻣﻰکنیم؟ یا آن که ما نقاش هستیم و جهان بدون رنگ را در نظر خود رنگﺁمیزی ﻣﻰکنیم؟ رنگﻫﺎ به همان صورتی که در نگاه ما ﻣﻰﺁیند، در اجسام وجود دارند، یا آن که عادی شدن ادراک، بهشتی بودن این صورتﻫﺎ را از یادمان برده؟ هستند انسانﻫﺎیی که ذهنشان قدرت نقاشیﺍش را از دست دادهﺑﺎشد. این انسانﻫﺎ دنیا را خاکستری ﻣﻰبینند. نیل هربیسون یکی از این افراد است. او توانسته برای تشخیص رنگﻫﺎ از قدرت دیگری بهره ببرد؛ آهنگﺳﺎزی!

هربیسون توانسته با کمک افرادی به یک چشم الکترونیکی، مرکب از یک آنتن و یک چیپ دست یابد. با این وسیلهﻯ الکترونیکی، امواج نورانی (الکترومغناطیسی) که گوش را متاثر ﻧﻤﻰکنند به امواج صوتی که گوش را  مرتعش ﻣﻰکنند، تبدیل ﻣﻰشود. شبیه اتفاقی که در رادیو میﺍفتد. به این ترتیب، او ﻣﻰتواند صداهای متناظر با هر رنگ را بشنود. هربیسون با دست یافتن به توانایی برقراری چنین تناظری، از رنگﻫﺎ به صداها و از صداها به رنگﻫﺎ ﻣﻰرسد؛ مثلا صدای زنگ تلفن را سبز ﻣﻰیابد؛ یا پیچیدهﺗﺮ، با گوش دادن به یک قطعهﻯ موسیقی یا یک سخنﺭانی ترکیبی از رنگﻫﺎی موجود در آن را در یک تابلو نشان ﻣﻰدهد.

عالم فیزیکی از قوانین خاصی پی‌روی می‌کند و چشم‌ انسان تابع قوانین خاصی می‌بیند. دید پرسپکتیو که درواقع برگرفته از ساخت‌مان دید انسانی است هم قواعدی دارد که سال‌هاست قوانین آن تدوین نیز شده است. همین قوانین سخت و تغییرناپذیر گاهی دست‌مایه‌ی هنرمندی می‌شود تا با دست‌کاری در آن‌ها، به خلق تصاویری جدید و ناآشنا برای چشم دست بزند. 

ژوهانسون یک گرافیست است که در برخی از آثار خود، با تغییراتی کامپیوتری بر روی عکس‌های حقیقی، یک بازی پرسپکتیوی به راه می‌اندازد. او سطوح یا خطوطی را که در دو محیط مختلف با پرسپکتیوهای یک‌سانی دیده می‌شوند، به عنوان مرز در نظر می‌گیرد و به این ترتیب ذهن مخاطب را برای پذیرش فیزیک جهان جدید خود آماده می‌کند. آثار ژوهانسون را شاید بتوان نسخه‌ی کامپیوتری و ام‌روزی شده‌ی موریس اشر، نقاش معروف هلندی دانست. 

بعضی حیوانات جذابیت‌های خاص خودشان را دارند. از جمله‌ی این حیوانات گربه‌سانان‌اند. چشم‌های این حیوانات خیلی وقت‌ها دست‌مایه‌ی تمثیل و شهره‌گی قرار گرفته است. وینسنت جی موسی عکاس آمریکایی، در عکاسی‌های خود از این گربه‌های بزرگ به این نکته توجهی ویژه داشته است. او نگاه‌های خیره و مجذوب این حیوانات را در لحظه‌ای خاص با فیگوری ویژه‌ی آنان ثبت کرده. بدین شکل بیننده‌ی این تصاویر، از نظرگاهی متفاوت این مخلوقات زیبا را خواهد دید. 

آدمی موجود بسیار عجیبی‌ست. موجودی پیچیده که لایه‌های متفاوت اندیشه و احساس حجابی در راه شناخت دقیق اوست.

 آلدو تولینو، هنرمند اتریشی با تلفیق ورقه‌های تاشده هندسی و پرتره‌هایی انسانی، به الگوهایی بدیع دست یافته است که ضمن تبدیل کاغذهای تاشده ساده به آثار هنری پیچیده، اشاره‌ای به تودرتو بودن و ناشناخته بودن شخصیت آدمی دارد. هر کدام از کارهای تولینو القای یک حس انسانی را برعهده دارند که این مهم از پس تاشدگی‌های متنوع و متفاوت با روحیات مختلف در ترکیب با پرتره‌های متوع انسانی به خصوص با محوریت چشم انسان به عنوان یکی از تاثیرگذارترین اندام چهره انسان در القای احساسات، به دست آمده است.

سباستین بینیک هنرمند آلمانی در مجموعه «دوچهره» تصاویری از زنان حاضر در اجتماع را نشان داده است که با نقاشی عناصری از چهره بر روی صورت آن‌ها از هر چهره، دو چهره اقتباس کرده‌است. چیزی که در مجموعه این تصاویر به طور ویژه به چشم می‌خورد تاثیر چشم واقعی انسان است. چهره‌های بازنمودشده با وجود شمایلی بودن عناصر نقاشی شده تنها به خاطر وجود همان یک چشم واقعی که در هر چهره مستقل گنجانده شده است، به طور خاصی دارای روح هستند و به راحتی مخاطب را گیج می‌کنند.

راستی چرا هنرمند زنان غربی را در حین زندگی روزمره و در دل اجتماع دوچهره نشان می‌دهد؟

خیلی از ما تا به حال از انگشت‌هامون به عنوان یک کارکترهای انسانی استفاده کردیم و با رنگ کردن و چشم و ابرو کشیدن براشون اون‌ها رو جان دادیم. فکر می‌کردین یک انگشت انسان چقدر می‌تونه ظرفیت شخصیت‌پردازی متفاوت داشته باشه؟

در مجموعه زیر چهره برخی از آدم‌های مشهور یا کارکتر‌های تیپیک رو در قالب انگشت‌های دست می بینیم. شخصیت‌هایی که تنها با تغییراتی اندک در فرم چشم و دهان و ترکیب‌های متفاوت رنگی و البته به تکنیک گرافیک رایانه‌ای خلق شدند.

17 سال دیکتاتوری پینوشه در شیلی با کشته شدن هزاران جوان و انقلابی و مصلح همراهه و حالا که سال‌ها گذشته و حتی پینوشه دادگاهی شده، یاد کشته‌گان اون سال‌های خفقان چه طور باید برای نسل امروز شیلی زنده بشه؟ این انگیزه به خلق چنین اینستالیشن هوش‌مندانه‌ای از سوی آلفردو جار می‌شه.

اثر در جنب موزه یادمان حقوق بشر شهر سانتیاگوی شیلی نصب شده. در تاریکی مطلق به تالاری هدایت می‌شین و بعد در طول 90 ثانیه شبکه‌ای از هزاران نقطه سفید که به صورت دوربر پرتره کشته‌شدگان اون سال‌ها طراحی شدند، در مقابل چشمان شما شکل می‌گیره. و بعد خاموش می‌شه. تنظیم زمان‌ها به گونه‌ایه که وقتی از محیط به فضای بیرون می‌رین، در مقابل چشم خودتون و به صورت ذهنی تصویر دوربر پرتره کشته‌شدگان حک می‌شه و تا دقایقی هم بر روی اون‌چه مشاهده می‌کنین اثر این تصاویر باقی می‌مونه. این یعنی یک نوع یادآوری. یک نو تجدید خاطره؛ حتی برای نسلی که اون دوران رو ندیده.....

می‌دونین ایران بزرگ‌ترین قربانی تروریسم در جهانه؟ با بیش از 17 هزار کشته و شهید ترور....

چند کار و با چه کیفیتی برای این ظلم بزرگ انجام دادیم؟

 قرار نبود این پست رو این موقع منتشر کنم، اما از اون جا که دیدم از پست قبل برخی خیلی خوش‌شون اومد حیفم اومد اون‌قدر فاصله بین این دو پست بیافته که نشه با هم مقایسه‌شون کرد. در این پست دست مداخله گر یک هنرمند جهان رو بینا کرده درحالی که در پست قبل انتخاب‌های یک هنرمند بینایی جهان رو به چشم ما آورده بود. این ها هر کدوم می تونن یک ارزش داشته باشند.

 فرض کنین طبیعت پیرامون تون این طوری باشه، تمام چشم باشه و ناظر بر شما! چه می کنید اون روز در خلوت ها و شلوغی هاتون؟
این طور تصور کنید عالم رو. کی می دونه، فردا که پرده ها پایین افتاد چه تضمینی هست که عالم همین طور نبوده باشه؟

--------------

این صورت‌های ناخواسته اگرچه محصول اتفاق هستند، اما خیال و تصور بشری که منجر به انتخاب این شات‌های تصویری شده هنر کمی نیست! و اذعان می کنم که  آدمی رو در مواردی تحت تاثیر قرار می‌دن حتی.....

این آخرین پست یانون‌دیزاین باشه در 2011 ترسایی.